اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الْمَعْصُومه (سلام الله علیها)
آمده ‏ام، تا در سایه‏ سار محبت و کرامتت جان بگیرم.
کبوترانه آمده ‏ام تا شاید لحظه‏ ای بر گنبد طلایی نگاهت بیاسایم و از دست مهربانی ‏ات، آب و دانه ‏ام دهی!
حرم، محو تماشای حضور عاشقان است و ضریح، کعبه آمال دل‏ های سوخته!
همه به دور سفره کرامتت حلقه زده ‏اند و سفره دل با تو گشوده ‏اند که تو خوبِ خوب می‏شنوی و خوب‏ تر پاسخ می‏دهی.
هرکس، به هر زبانی و به هر شیوه‏ ای، با تو سخن می‏گوید؛ نام سبز توست که بر کویر لب‏ ها جوانه زده است. و ای دختر باب الحوائج!
ای فرزند بهشت، ای فرزند ساقی کوثر، ای فرزند طوبی!
زیارت نامه می‏خوانم و در هر کلمه، در بزرگی‏ ات محو می‏شوم؛ چقدر عظمت تو جریان دارد!
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ وَ خَدیجِه!
چه اصالتی دارید بانو! شجره‏ نامه‏ تان عجیب نورانی است، دختر فاطمه (سلام الله علیها)!
اصلاً چقدر به مادرتان زهرا شباهت دارید!
ای عالمه دوران! شنیده‏ ام که در مکتب آسمانی‏ تان، عالمان بسیاری، جرعه معرفت نوشیده‏ اند.
شنیده ‏ام. آن‏قدر مقام ملکوتی‏ تان بی‏حد بود که پدر، بوسه بر دستانتان نهاد و خود را فدایی تو خواند؛ بوسه یک معصوم بر دست معصومه!
تاریخ، دوباره تکرار شد و تو فاطمه ثانی لقب گرفتی.
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلیَّ اللّه!
هزاران پنجره روشن و هزاران درود بی‏ پایان، ارزانی تو ای دختر حجت خداوند، دختر برگزیده عالم، بریده شده از معصیت‏ ها، پاک شده از گناه‏ ها!
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلیِّ اللّه!
سلام بر تو ای خواهر بزرگوار حجت خداوند! سلام بر تو و بر تمام لحظه ‏هایت؛ همان لحظه‏ هایی که به جستجوی برادر و به شوق دیدار امام خویش، منزل به منزل، راه وصال پیمودید و درست مثل عمّه بزرگوارتان، پیامبر دیگری شدید تا پیام مظلومیّت برادر و حقّانیت ولایت را به گوش غیرت هستی فریاد کنید!
ای شفیعه روز جزا
چه می‏شود، لحظه‏ ای کوتاه، میهمان کرامتت شوم؟
چه می‏شود زیارت مرا هم قبول کنی؟
چه می‏شود یا کریمه اهل بیت؟!

اشارات :: دی 1382، شماره 56
خدیجه پنجی

نوشتن دیدگاه