مؤلّف گويد كه: زيارت حضرت سيّد الشّهدا(عليه السلام) در اوقات شريفه و ليالى و ايّام متبرّكه بغير اين اوقات كه ذكر شد نيز افضل است، خصوصاً اوقاتى كه به آن حضرت منسوب است مثل روز مباهله، و روز نزول (هَل اَتى)، و روز ولادت شريف آن حضرت كه سوّم يا پنجم ماه شعبان واقع شده، و هم چنين در چهاردهم ماه ربيع الاوّل كه يزيد به جهنّم واصل شده و اوقات شريفه ديگر.
و به سند معتبر منقول است كه از حضرت صادق(عليه السلام) پرسيدند كه: آيا زيارت حضرت امام حسين(عليه السلام)را وقتى هست كه بهتر از وقت ديگر باشد؟ فرمود كه: «زيارت كنيد آن حضرت را در هر وقت و هر زمان زيرا كه زيارت آن حضرت خير مقرّرى است، هركه آن را بيشتر به عمل آورد خير بيشتر خواهد يافت، و هركه كمتر كند كمتر خواهد يافت، و سعى كنيد در زيارت كردن آن حضرت در اوقات شريفه كه اعمال صالحه در آن ها ثوابش مضاف است، و در آن اوقات شريفه ملائكه از آسمان نازل مى شوند از براى زيارت آن حضرت... الخ». و از براى خصوص اين اوقات مذكوره زيارت منقولى يافت نشده، بلكه در روز سوّم ماه شعبان كه روز تولّد حضرت امام حسين(عليه السلام) است دعايى از ناحيه شريفه بيرون آمده كه بايست آن را خواند، و ما إن شاء اللّه آن را در عمل شعبان ذكر مى كنيم زيرا كه مناسبتش با آن جا بيشتر است. و بدان نيز كه زيارت آن حضرت در غير كربلا از شهرهاى دور فضيلت زيادى دارد، و ما إن شاء اللّه بعد از اين به زيارت بعيده اشاره خواهيم نمود، و لكن در اين جا يك حديث نقل مى كنم و اين باب را به آن ختم مى نمايم.

نوشتن دیدگاه