126   «وَما جَعَلَهُ اللّه‏ُ إِلاّ بُشْرى لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ وَمَا النَّصْرُ إِلاّ مِنْ عِنْدِ اللّه‏ِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ»
ترجمه:
126. و خداوند قرار نداد اين نزول ملائكه و مدد آن‏ها را مگر براى بشارت شما مؤنين و اينكه قلوب شما مطمئن شود به اين جعل الهى و نصرتى نيست مگر از جانب خداوند عزيز حكيم.
[در مراتب ايمان از حيث ضعف و قوت]
اين آيه شريفه دلالت دارد بر اينكه خداوند قادر متعال موافق حكمت و مصلحت در مواقع خود شما را مى‏تواند نصرت كند و نزول ملائكه و امداد آن‏ها شما را لزوم ندارد و احتياجى به آن‏ها نداريد، چنانچه در مواقع بسيارى خداوند نصرت فرموده بدون انزال ملك و علّت انزال از جهت ضعف ايمان مسلمين بوده كه به حس مشاهده كنند.
و بشارت به فتح و فيروزى آن‏ها و اطمينان قلب آن‏ها كه بالعيان و بالحس يك تأثير خاصى دارد كه از دليل و برهان علمى پيدا نمى‏شود، حتى مثل حضرت ابراهيم  عليه‏السلام با اينكه ايمان كامل به احياى موتى داشت، مع ذلك تقاضا كرد كه بالعيان مشاهده كند و عرض كرد: «رَبِّ أَرِنِى كَيْفَ تُحْىِ الْمَوْتى قالَ أَوَ لَمْ تُؤمِنْ قالَ بَلى وَ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِى»[1].
بلى، پايه ايمان پيغمبر  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و ائمه طاهرين  عليهم‏السلام به جايى رسيده كه به معاينه چيزى بر او افزوده نخواهد شد. منسوب به اميرالمؤنين  عليه‏السلام است كه فرمود:  «لو كشف لي الغطاء ما ازددت يقيناً»[2].
و منسوب به پيغمبر  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله است كه فرمود: اگر ايمان جن و انس را در يك كفه ميزان گذارند، ايمان على  عليه‏السلام بر آن‏ها افزوده خواهد شد.
تفسير:
«وَ ما جَعَلَهُ اللّه‏ُ» «جعل» به معنى قرارداد است و مراد مقرر فرمودن نزول ملائكه است براى نصرت مؤنين.
«إِلاّ بُشْرى لَكُمْ»، كه اين جعل نبود مگر براى دو چيز: يكى بشارت پيغمبر  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به شما كه ملائكه آمدند و مى‏آيند براى امداد شما.
و ديگر «وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ»، كه به آرامِ دل و اطمينانِ تمام حمله كنيد به دشمنان دين و آن‏ها را نابود كنيد، فتح و ظفر نصيب شماست. «وَ مَا النَّصْرُ إِلاّ مِنْ عِنْدِ اللّه‏ِ»؛ و مع ذلك بدانيد كه تا نصرت الهى نباشد، اگر جن و انس و ملك مجتمع شوند قدرت بر انجام كوچك‏ترين عملى ندارند.
«الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ»، خداوند متعال هم قادر است كه هر چه اراده كند همان مى‏شود ؛ «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ»[3]، و هم دانا و حكيم است كه تمام كارهاى او از روى حكمت و مصلحت و بجا و به موقع است. شما بايد از تحت فرمان او بيرون نرويد و در كليه امور به او توكل نماييد.
-------------------------------------------------
[1] .  پروردگارا! به من نشان ده چگونه مردگان را زنده مى‏كنى؟ فرمود: مگر ايمان نياورده‏اى؟ گفت: چرا، ولى تا دلم آرامش يابد. سوره بقره: آيه 260.
[2] .  اگر پرده‏ها از روى حقيقت و واقعيت كنار زده شوند، در يقين من هيچ تأثيرى نداشته و افزوده نخواهد شد. مناقب آل ابى طالب: ج2، ص47.
[3] .  جز اين نيست امر پروردگار همين كه اراده فرمود وجود شيئى را اينكه بگويد از براى آن شى‏ء باش، پس مى‏باشد. سوره يس: آيه 82.

نوشتن دیدگاه