104   «وَ لا تَهِنُوا فِى ابْتِغاءِ الْقَوْمِ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَما تَأْلَمُونَ وَ تَرْجُونَ مِنَ اللّه‏ِ ما لا يَرْجُونَ وَ كانَ اللّه‏ُ عَلِيماً حَكِيماً»
ترجمه :
104. و سستى نكنيد در طلب دشمن، اگر الم و مصيبتى از جراحات و قتل و خستگى به شما وارد شده، به دشمن هم وارد شده و شما اميد نصرت و فيروزى از طرف خداوند داريد و آن‏ها اميد به جايى و پناهى ندارند؛ و خداوند عالم است به حال شما؛ و موافقت حكمت و مصلحت، شما را اعانت مى كند.
تفسير :
[تأكيد بر جهاد و ترك سستى و مسامحه]
اين آيه شريفه نظير آيه سابقه در سوره آل عمران است «إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ...» الآية[1].
«وَ لا تَهِنُوا» «وهن» به معنى ضعف و خستگى و سستى است، نبايد مجاهدين اظهار ضعف كنند ، زيرا اگر دشمن حسّ ضعف در مسلمين كرد چيره مى‏ شود ؛ و اين موجب جبن مى ‏شود و منافى با شجاعت است. «فِى ابْتِغاءِ الْقَوْمِ» مراد از « قوم » كفار و مشركين هستند كه در ميدان محاربه آمده ‏اند .
«إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ» دفع دخل است ، كأنّه مى‏ فرمايد اگر منشأ ضعف و سستى شما آلامى است كه از مشركين به شما متوجه شده از كشته شدن يا مجروح شدن يا خستگى و امثال اين‏ها ، بدانيد «فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ» آن‏ها هم به دست شما مقتول و مجروح و خسته شده ‏اند «كَما تَأْلَمُونَ» همين نحوى كه شما شده‏ ايد ، به علاوه چيزى در شما هست كه آن‏ها فاقد هستند و آن اين است كه «وَ تَرْجُونَ مِنَ اللّه‏ِ» اگر كشته شويد به فيض شهادت و بهشت نايل و اگر فاتح شديد ترويج دين شده و به مثوبات الهى واصل .
«ما لا يَرْجُونَ» ، ولى آن‏ها اگر كشته شوند به جهنم واصل و اگر مجروح گردند به نكبت دچار مى ‏شوند.
«وَ كانَ اللّه‏ُ عَلِيماً حَكِيماً» مكرر تفسير شده و احتياج به بيان ندارد.
----------------------------------------------------------
[1] .  اگر به شما آسيبى رسيده ، آن قوم را نيز آسيبى نظير آن رسيد . سوره آل عمران: آيه 140.

نوشتن دیدگاه