175  «فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللّه‏ِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِى رَحْمَةٍ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ يَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِراطاً مُسْتَقِيماً»
ترجمه :
175. پس اما كسانى كه ايمان به خدا آوردند و چنگ زدند به او، پس به زودى آن‏ها را داخل مى ‏فرمايد در رحمت از خود و در فضل خود و هدايت مى ‏فرمايد به سوى خود راه راست را.
تفسير :
[ در موضوع ايمان و اعتصام و صراط مستقيم ]
«فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللّه‏ِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ» «اعتصام» به خدا اعتصام به دين و كتاب او و پيغمبر و خلفاى او و احكام و قوانين اوست.
«فَسَيُدْخِلُهُمْ فِى رَحْمَةٍ مِنْهُ»؛ مشمول « رحمت‏هاى » غير متناهيه او مى ‏شوند، در دنيا و آخرت «وَ فَضْلٍ» و تفضلات او. «وَ يَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ» ؛ البته كسى كه اطاعت نبى و اوصياى او كند و به دستورات قرآن عمل كند و احكام دين را منظور دارد، «هدايت» مى ‏شود به سوى خدا، يعنى قرب معنوى پيدا مى ‏كند و بنده مقرّب نزد پروردگار مى ‏شود. «صِراطاً مُسْتَقِيماً»كه اين اعتصام و اين هدايت راه مستقيم است، اعوجاجى در او نيست.

نوشتن دیدگاه