81 «وَكَيْفَ أَخافُ ما أَشْرَكْتُمْ وَلا تَخافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُمْ بِاللّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطاناً فَأَىُّ الْفَرِيقَيْنِ أَحَقُّ بِالأَمْنِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»
ترجمه :
81. و چگونه میترسم آنچه را شما شريك قرار داده ايد و شما نمیترسيد كه بر خدا شريك قائل شده ايد با اينكه هيچگونه مدركی و دليلی بر شما از جانب خدا نازل نشده كه بفرمايد اينها شريك من هستند. پس كدام يك از ما دو فرقه سزاوارتريم به ايمنی اگر بوديد میدانستيد.
[ آن كه دليل دارد ترسی ندارد ]
«وَكَيْفَ أَخافُ ما أَشْرَكْتُمْ»؛ اصنامی كه من و شما میدانيم و میبينيم كه يك جمادی كه تراشيده و مصنوع بشر است بيشتر نيست و اگر آنها را در هم بكوبند ادراك ندارند چگونه من از آنها بترسم؟ «وَلا تَخافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُمْ بِاللّهِ»خداوند قاهر متعالی كه من و شما يقين داريم كه بر همه چيز قادر و تواناست و علمش به همه چيز احاطه دارد شما نمیترسيد كه برای او شريك قرار داده ايد «ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطاناً». كأنه دَفْع دَخْلی[1] است كه مشركين بگويند : خداوند به ما امر فرموده كه عبادت اين اصنام را بكنيم و در ترك آن خدا ما را عذاب كند و اينها مقرب درگاه الهی هستند ، چنانچه گفتند : «مانَعْبُدُهُمْ إِلاّ لِيُقَرِّبُونا إِلَی اللّهِ زُلْفی»[2]، چنانچه در اعمال زشت خود هم استناد كردند و گفتند: «وَاللّهُ أَمَرَنا بِها»[3]، جواب میدهد كه چه مدركی برای اين دعوی داريد آيا وحيی بر شما نازل شد يا نبيّی به شما خبر داده يا عقل شما حكم كرده كه مدرك عقلی داريد؟ هيچگونه مدركی نداريد جز همان حميت وعصبيت و تقليد آبا.
«فَأَىُّ الْفَرِيقَيْنِ» موحد و مشرك «أَحَقُّ بِالْأَمْنِ» البته موحدين، چون به ادله متقنه معرفت به توحيد پيدا كرده و تمام انبيا كه آمدند دعوت به توحيد ، اولين وظيفه آنها بود و نفی شرك. سزاوارترند به امنيت نسبت به كسانی كه بدون مدرك و دليل و بر خلاف حسّ و وجدان قائل به شرك شدند «إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ» اگر دست از جهالت و حماقت و عصبيت و عناد برداريد و به خود بياييد خواهيد دانست.
/_*_//_*_//_*_//_*_//_*_//_*_//_*_//_*_//_*_/
[1] . دَفْع دَخْل : جواب دادن به اشكال و رد كردن آن.
[2] . پرستش نمیكنيم اينها را مگر برای اينكه ما را نزديك كنند به سوی خدا قرب و منزلتی. سوره زمر: آيه 3.
[3] . و خداوند امر فرموده ما را به اين عمل. سوره اعراف: آيه 28.