6   «وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ حَتّى يَسْمَعَ كَلامَ اللّه‏ِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْلَمُونَ»
ترجمه :
6. و اگر احدى از مشركين از شما طلب امان كرد و پناه آورد او را پناه ده كه مى‏خواهد بيايد و ادلّه حقانيت اسلام را درك كند و آيات شريفه قرآن را استماع كند كه اگر حق براى او كشف شد ايمان آورد و اگر حق را درك نكرد از روى جهالت نه عناد و عصبيت، او را به مأمن خود و قبيله خود برسانيد، زيرا اين‏ها نمى‏دانند.
تفسير :
[جامعه اسلامى، بستر هدايت و ارشاد]
«وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ» از اين جمله استفاده مى‏شود كه مشركين و كفار دو دسته‏اند: يك دسته كسانى كه از روى عناد و عصبيت با اينكه حقايق را درك كرده‏اند ايمان نمى‏آورند اين‏ها قابل هدايت نيستند و عضو فاسد جامعه هستند اين‏ها محكوم به حكم آيه قبل هستند كه بايد با آن‏ها مقاتله كرد و دستگير كرد و اسير نمود و استرقاق كرد. و يك دسته كسانى هستند كه جاهل به معارف الهيه هستند و قابل هدايت هستند و در مقام تحقيق حقايق هستند اين‏ها را بايد امان داد و براى آن‏ها بيان نمود و ارشاد كرد و اگر هم حقايق را دست نياوردند به مأمن خود رسانيد، چنانچه در قانون طب هم همين است اگر عضوى فاسد شد اگر قابل معالجه هست بايد علاج كرد و اگربر فرض علاج هم نشد لكن سرايت به باقى اعضا ندارد، مثلاً دست فلج شد يا شل شد، چشم نابينا شد، گوش كر شد، زبان لال شد به حال خود بايد گذارد و اگر فسادِ او مسرى است بايد قطع نمود.
«حَتّى يَسْمَعَ كَلامَ اللّه‏ِ»، چون قرآن مجيد اعظم معجزات و اوضح ادلّه بر حقانيت دين اسلام است و بهترين راه است براى هدايت «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِى لِلَّتِى هِىَ أَقْوَمُ»[1]، لذا بايد به كلام الهى آن‏ها را گوشزد نمود به خصوص اهل حجاز كه زودتر درك مى‏كنند.
«ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ» كه خيانت و غدر و فريب نباشد، كأنّه امانت است بايد رد كرد از غير فرق بين برّ و فاجر چنانچه صريح اخبار است[2].
«ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْلَمُونَ»از اين جمله استفاده مى‏توان كرد كه مشركين و كفار دو دسته هستند: يك دسته كسانى هستند كه قابل هدايت نيستند ولو بر آن‏ها هزار معجزه و دليل اقامه كنى دست از شرك و كفر و عناد و عصبيت و كبر و نخوت خود بر نمى‏دارند ولو حق بر آن‏ها مثل آفتاب روشن شود: «جَحَدُوا بِها وَاسْتَيْقَنَتْها أَنْفُسُهُمْ»[3]. اين‏ها يا بايد به بلاى آسمانى هلاك شوند مثل امم سابقه يا به ضرب شمشير و اسيرى دچار گردند. و يك دسته از روى جهالت و ندانستگى و مسامحه و تقليد آباى خود به شرك و كفر باقى مانده‏اند، اين‏ها را تا حدّ امكان بايد هدايت كرد اگر هدايت نشدند با آن‏ها مقاتله نمود.
--------------------------------------------
[1] .  محققاً اين قرآن مجيد راهنمايى مى‏كند راهى را كه آن راه محكم‏ترين راه‏هاست. سوره إسراء: آيه 9 .
[2] .  كافى: ج2، ص162، ح15 و تهذيب الأحكام: ج6، ص350، ح109.
[3] .  و انكار كردند آيات را و حال آنكه در نفس خود يقين پيدا كردند. سوره نمل: آيه 14 .

نوشتن دیدگاه