12   « هُوَ الَّذِى يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَطَمَعاً وَيُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ »
ترجمه :
12. اوست خداوندى كه به شما ارائه مى‏دهد برق را [كه] هم موجب خوف مى‏شود و هم مورث طمع و انشاء مى‏فرمايد ابر را با ثقالت و سنگينى.
تفسير:
[ در بيان برق كه موجب خوف و طمع مى‏شود ]
«هُوَ الَّذِى يُرِيكُمُ الْبَرْقَ» «برق» ظاهر مى‏شود از شكاف ابرها.
«خَوْفاً وَطَمَعاً»، بعضى گفتند: خوف صاعقه كه بسا يك قسمت را برق مى‏زند و مى‏سوزاند و طمع نزول غيث و باران[1] ، بعضى گفتند: خوف از نزول باران براى مسافر كه سدّ طريق مى‏شود و طمع براى كشت و زرع و تلطيف هوا و جريان انهار و زيادتى آب چاه‏ها و چشمه‏ها[2] ، بعضى گفتند: خوف از شدت باران و خرابى عمارات و طغيان سيل و طمع براى رشد اشجار و زرع و رياحين و امثال اين‏ها[3].
ما مى‏گوييم تمام اين برق‏ها و ابرها و باران‏ها و برف‏ها، هم منافع زيادى دارد و هم مضارى دارد حتى مثل برودت هوا و شدت سرما نسبت به بلاد و قرى، حتى نسبت به منازل و نسبت به اشخاص مختلف مى‏شود هم موجب
خوف است و هم موجب طمع.
«وَ يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ» ابرها بسا رقيق است يا باران نمى‏دهد و در هوا از هم مى‏پاشد و بسا تيره و محكم است كه مى‏بارد. «سحاب» جمع سحابة است و «ثقال» جمع ثقيل و اين جمله عطف به «يُريكُمْ» است مدخول «هُو الَّذِى».
--------------------------------------------------
[1] .  زاد المسير : ج4 ، ص240 .
[2] .  تفسير الكشاف : ج2 ، ص352 .
[3] .  مجمع البيان : ج6 ، ص434 .

نوشتن دیدگاه