15 « وَ للّهِِ يَسْجُدُ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالْأَرْضِ طَوْعاً وَكَرْهاً وَظِلالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالاْصالِ »
ترجمه :
و از براى خداوند سجده مىكند هر كس كه در آسمانها و زمين است يا بالطوع و الرغبة يا بالكره و الإجبار و سايه آنها در اول صبح و در آخر روز است.
تفسير:
[ در سجده موجودات طوعاً وكرهاً ]
«وَ للّهِِ يَسْجُدُ مَنْ فِى السَّمواتِ» ملائكه مقربين و عالم ارواح و نفوس و ملائكه رحمت و غضب و حور و غلمان بهشت.
«والْأرض»، جن و انس و به قرينه كلمه «مَنْ» كه براى ذوىالعقول است والاّ جميع موجودات از شمس و قمر و كرات علويه و حيوانات و نباتات و جمادات، سجده مىكنند، چنانچه مىفرمايد: «وَ للّهِِ يَسْجُدُ ما فِى السَّمواتِ وَما فِى الْأَرْضِ مِنْ دابَّةٍ وَالْمَلائِكَةُ وَهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ»[1] ، «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِى السَّمواتِ وَمَنْ فِى الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النّاسِ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذابُ»[2] و بسيارى از آيات ديگر و مراد از سجده، خضوع و خشوع و تمكين و ارادت و تسليم به قضا و قدر الهى است.
«طَوْعاً وَكَرْهاً» «طوع» به رغبت و ميل تسليم جميع واردات مىشوند و مىدانند تمام موافق با حكمت و مصلحت است و ايكال امر به خدا مىكنند و راضى به قضاى حق هستند؛ و «كره» كراهت از اين واردات دارند و تمكين نيستند، ولى خواهىنخواهى قضاى الهى جارى مىشود و چارهاى ندارند و اين اختصاص به كفار ندارد. بسيارى از مسلمين و عوام كالأنعام به مجرد يك پيشآمدى بسا كافر مىشوند و خدا را عادل نمىدانند و راضى نيستند و كلمات زشت مىگويند و جسارت مىكنند در حديث قدسى است:
«من لم يصبر على بلائي ولم يرض بقضائي فليطلب ربّاً سواي وليخرج من أرضي وسمائي»[3].
«وَ ظِلالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالاْصالِ»، مفسرين بعضى گفتند: انسان كه سجده مىكند، سايه او هم سجده مىكند[4]. بعضى گفتند: بدنش سجده مىكند و قلبش نمىكند چون بر غير خداست[5]. بعضى گفتند: سايه او متمايل مىشود از جانبى به جانبى[6]؛ [ در ] صبح سايه به طرف مغرب است [در] شام به طرف مشرق. لكن آنچه به نظر مىرسد اينكه سايه هر چيزى روى زمين افتاده و اين جمله در مقام مدح اهل عبادت است كه مثل سايه در صبح و شام به خاك مىافتند در حال نماز و بعيد نيست كه مراد «بِالْغُدُوِّ وَالاْصال » روز و شب باشد كه شامل تمام اوقات صلوات شود ـ و اللّه العالم.
---------------------------------------------
[1] . از براى خدا سجده مىكنند آنچه در آسمانها و در زمين از جنبندگان و جميع ملائكه و اينها استكبار نمىكنند. سوره نحل: آيه 49.
[2] . آيا نمىبينى خداوند تبارك و تعالى را كه سجده مىكنند او را هر كسى كه در آسمانها و كسانى كه در زمين هستند و خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها و درخت و جنبندهها و بسيارى از مردم و بسيارى اند كه عذاب بر آنان واجب شده است. سوره حج: آيه 18.
[3] . هر كس بر امتحانات من صبر نكند و به مقدورات من راضى نشود پس به دنبال پروردگار ديگرى غير از من برود و از زمين و آسمانم بيرون رود. التحفة السنية : ص65 ؛ جامع الشتات : ص137 ؛ توحيد صدوق : ص371 ؛ الجواهر السنية: ص78 ؛ بحار الأنوار : ج64 ، ص236 ، ح54 و جامع السعادات : ج3 ، ص224 .
[4] . تفسير التبيان : ج6 ، ص234 ؛ مجمع البيان : ج6 ، ص436 و حقائق التأويل : ص153 .
[5] . همان .
[6] . ر . ك : زاد المسير : ج4 ، ص235 .
آیه ١٥ « وَ للّهِِ يَسْجُدُ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالْأَرْضِ ... »
- بازدید: 1750