6   « وَ لَكُمْ فِيها جَمالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَ حِينَ تَسْرَحُونَ »
ترجمه :
6. و از براى شما در اين انعام لذّت و كيفى است موقعى كه آن‏ها را به چراگاه مى‏بريد و موقعى كه آن‏ها را به جايگاه بر مى‏گردانيد.
تفسير :
[ اطلاق‏ها و استعمال‏هاى «جمال» ]
«وَ لَكُمْ فِيها جَمالٌ»از براى «جمال» اطلاقاتى است. شتر را جمل گويند و شتردار و ساربان را جمّال نامند و جميل، يعنى خوش سيما و زيبا و خداوند را جميل نامند، چون تمام افعالش حسن و درست و به جا و به موقع است و صفات جمال: خالق، رازق، محيى، مميت، غافر، عطوف، رئوف و غير اين‏ها از صفات فعل [است]، چنانچه صفات ذات را صفات كمال گويند و صفات سلبيه را صفات جلال نامند. و در اينجا مراد منظره آن‏ها موجب التذاذ است بالاخصّ بر مالك.
«حِينَ تُرِيحُونَ»، حركت دادن آن‏هاست در اول روز براى چراگاه صحرا و بيابان، كه مرتع نامند «وَ حِينَ تَسْرَحُونَ»، برگردانيدن آن‏ها از مرتع به جايگاه آن‏ها.

نوشتن دیدگاه