امام حسن مجتبىعليه السلام بدين سان رهبرى جناح سياسى نيرومندى را برضدّ معاويه به عهده گرفت. آنحضرت پيروانش را در هر گوشه و كنارىرهبرى مىكرد و صفوف آنان را نظم مىبخشيد و استعدادهايشان را بارورمىساخت ودر برابر ستيزهگريها و فريبهاى معاويه، از آن دفاع مىكرد. همچنين در همان زمان، آنحضرت به نشر فرهنگ اسلامى در سر تا سرمملكت اسلامى، از طريق نامه يا گروهى از شاگردان برجستهاش كه خودامور مادى و معنوى آنان را بر عهده گرفته بود و آنان را به اين سوى و آنسوى مىفرستاد و يا از طريق خطبههايى كه در ايام حج و غير آن ايرادمىكرد، همّت مىگمارد. از اين راه جريان فرهنگى اصيل امت را رهبرىميكرد. از همين جاست كه مىتوان پىبرد كه چرا آنحضرت مدينه منورهرا به عنوان وطن دائِمِ خود برگزيد، زيرا در آن شهر گروهى از انصار و نيزكسان ديگرى بودند كه امام مىتوانست با ارشاد و راهنمايى آنان، راهىبراى هدايت امّت بگشايد، چرا كه انصار و فرزندان آنان از نظر فكرى،مقتداى مسلمانان به شمار مىرفتند. بنابر اين هر كس كه به رهبرى انصاردست مىيافت مىتوانست عملاً رهبرى امّت را به دست گيرد.
---------------------------------------------
نويسنده : آية الله سيد محمد تقى مدرسى
مترجم : محمد صادق شريعت
سياست امام و حكومت معاويه
- بازدید: 2355