مدينه منوره براى تشييع جنازه فرزند دختر گرامى رسول خداصلى الله عليه وآله ،كسى كه از هيچ اقدامى در جهت مصالح آنان فرو گذار نكرد، به پاخاست. تشييع كنندگان پيكر پاك آنحضرت را بر دوش گرفتند و او را به حرمنبوى مىبردند تا اورا در آنجا به خاك سپارند يا بنابر وصيّتى كه امام كردهبود با او تجديد ميثاق كنند.
عايشه نيز بر استرى سياه و سفيد سوار بود و ازبنىاميّه خواست كه بيرون شوند. آنان نيز به طرف صفوف شكوهمندتشييع كنندگان مهاجر و انصار، بنى هاشم و ديگر مردم مؤمن مدينهآمدند. عايشه فرياد زد : پروردگارا! جنگ بهتر از آرامش است. آياعثمان در جايى دور از مدينه به خاك سپرده شود و حسن در كنار جدش؟!
سپس در ميان بنى هاشم فرياد زد : فرزندتان را دور كنيد و او را ازاينجا ببريد كه شما قومى دشمن و مخالفيد! اگر امام حسن به برادرش امامحسين وصيّت نكرده بود كه در تشييع جنازهاش اجازه خونريزى ندهد واگر حسين در ميان آنان بانگ نداده بود كه "اى بنى هاشم شما را به خداكه وصيّت برادرم را پايمال مكنيد او را به سوى بقيع بريد كه خود اوگفت : اگر مرا از به خاك سپارى در كنار جدّم بازداشتند، با كسى نستيزيدو مرا در بقيع، در كنار مادرم، دفن كنيد"، بنى هاشم زمين را از لوثوجود بنى اميّه پاك مىكردند. جسارت بنىاميّه تا آنجا بالا گرفت كه حتّىپيش از باز گرداندن جنازه به سوى بقيع، اقدام به تير باران جسد كردند بهطورى كه هفتاد تير فقط بر پيكر پاك آنحضرت فرو رفته بود.
تشييع كنندگان، پيكر امام حسنعليه السلام را به سوى بقيع بردند و در ميانجمعيّت انبوه مردم او را در مكانى كه هم اكنون زيارتگاه آنحضرتاست، به خاك سپردند.
سبط اكبر رسول خدا اينچنين پاك و مظلوم زيست و اينچنين حقّ او راپايمال كردند. و اينچنين مظلومانه به شهادت رسيد.
درود خدا بر او باد تا زمانى كه شب و روز پاينده است.
--------------------------------------------------------
1) مقصود معاويه، پيامبر اسلام بوده است.
2) پدر جعده در قتل اميرمؤمنان و برادرش در قتل امام حسين مشاركت داشتند.
---------------------------------------------
نويسنده : آية الله سيد محمد تقى مدرسى
مترجم : محمد صادق شريعت