ولاي حضرت معصومه راحت جانست         به چشـم مـردم آگـاه روح ايمانست
كسي به دعوي ايمان خود بود صـادق         كــه پيـرو نـبي و تـابع امـامان است
چـو اهـل بيت نبي گـوهران بي مثلند         بهايشان ز شـرف فـوق درك انسانست
به هر گلي كه ز باغ رسالت است و علي         هـر آنكه دل ندهد خوار نزد يزدانست
چه جاي آن كه نباشد محبّ معصومه         كه او بـه چـرخ ولا اختر درخشانست
به خاك پاي تو اي بنت موسي جعفر         كه توتياي ضـيا بخش اهل عـرفانست
اگر حبيبه حـق خوانمت از آن باشد        كه بر مقام تو عارف خداي سبحانست

----------------------------------------
لمعات عشق , ص 102 .
-----------------------------
الياس محمد بيگي

نوشتن دیدگاه