113 -  كسى كه دعايش مستجاب نشود
به نقل محدث فيض كاشانى، عمر بن مسلم، يكى از اصحاب و ياران‏ امام‏صادق عليه  السلام  بود كه با حضرتش رفت و آمد داشت، پس مدّتى گذشت وامام او را نديد، آنگاه از على بن عبدالعزيز، كه او نيز از اصحابش بود، جوياى حال عمر بن مسلم گرديد و از وى سراغ او را گرفت.
على بن عبدالعزيز عرض كرد: فدايت شوم! او دست از كسب و كاركشيده و روى به زهد و عبادت آورده است.
امام فرمود: واى بر او! مگر نمى‏داند كسى كه دست از كار بكشد، دعايش مستجاب نخواهد شد.
در عصر پيامبر هنگامى كه آيه  ... و مَن يَتَّقِ اللَّه يَجعَل لَهُ مَخرَجاً ويَرزُقهُ مِن حَيْثُ لايَحتَسِب (156) نازل شد - و خداوند خاطرنشان فرمود:هركس تقوا پيشه كند و از خدا پروا نشان دهد، خداوند راهِ گريز ازمشكلات را براى وى بگشايد و از راهِ بى‏گمان روزيَش دهد - گروهى ازمسلمانان محلِ كسب و تجارت خود را رها نموده و به گوشه‏نشينى وعبادت پرداخته و مى‏گفتند خداوند خود روزى‏رسان است و نمى‏گذاردافرادِ ديندار درمانده شوند، ديگر چه نيازى به زحمتِ تحصيلِ معاش وكسب و كار داريم.
پس چون اين خبر به آگاهى پيامبر صلي  الله  عليه  وآله وسلم  رسيد، آنها را فراخواند و ازروى اعتراض فرمود: كار و كوشش را ترك كرده‏ايد؟!
جمعيت گفتن: آرى، چون خداوند متكفِّلِ روزىِ ما شده است.
پيامبر فرمود: چنين نيست كه پنداشته‏ايد، هركس توانِ كار و كوشش‏داشته باشد و انجام وظيفه نكند، خداوند دعايش را مستجاب نفرمايد،شماها بايد دنبال كار برويد.(157)

----------------------------------

156)  سوره طلاق، 2/65.
157)  وافى، ج10، ص15.

نوشتن دیدگاه