118 -  لباس عوام فريبى
به نقل محدّث عالى قدر شيعه؛ مرحوم كلينى و محدث اهل تسنن؛ابن‏طلحه شافعى، سفيان ثورى (يكى از پيروان خلفا و پايه‏گذاران مكتب‏تصوُّف) در مسجدالحرام مى‏گذشت، پس امام صادق عليه  السلام  را ديد لباس‏باارزشِ خوبى برتن دارد، گفت: واللَّه به نزد او مى‏روم و توبيخش مى‏كنم.
آنگاه نزديك رفت و گفت: يابن رسول اللَّه! به خدا قسم لباسى را كه‏پوشيده‏اى، نه - جدَّت - رسول خدا همانندش را پوشيد، نه على و نه هيچ‏يك از پدرانت.
امام صادق عليه  السلام  جمله‏اى در پاسخ وى ايراد فرمود، بيانگر آن كه درعصر پيامبر صلي  الله  عليه  وآله وسلم  مردم دست به گريبانِ فقر و تنگدستى بودند، امّا بعداًدنيا رو به فراخى و گشايش نهاد و شايسته‏ترين اهلِ دنيا در استفاده ازسعه و گشايشش، نيكانِ آن باشند.
پس آيه  قُل مَن حرَّمَ زينة اللَّهِ الَّتي أخرَجَ لِعِباده و الطيِّباتِ مِنَ‏الرِّزق... (164) را خواند، كه خدا فرمايد: - اِى پيغمبر - بگو چه كسى زينت‏هاى الهى را كه براى بندگانِ خود به وجود آورده و روزى‏هاى پاكيزه ‏را حرام نموده است؟
و فرمود: پس ما (آلِ محمّد) اَحَقّ و شايسته‏ترين كسانى هستيم كه‏آنچه را خدا عطا فرموده دريافت و مورد استفاده قرار دهيم.
سپس اضافه كرد: اِى ثورى! آنچه را كه مى‏بينى من پوشيده‏ام، به‏خاطر مردم وحفظ آبروست، آنگاه دستِ او را گرفت و لباس خود راعقب زد و لباسِ زيرينش را، كه زِبر و خشن - و شايد از پشم - بود، نشان‏داد و فرمود: اين را براى خودم پوشيدم (كه تن‏پرورى نكرده باشم) و آن‏را كه ديدى براى مردم.
آنگاه با گرفتن و بالازدنِ پَتِه لباس سفيان (را كه زِبر و خشن وكم‏ارزش بود)، لباسِ زيرينَش (كه نرم و لطيف و قيمتى بود) نمايان شد،پس فرمود: تو اين لباسِ رو را براى مردم - و عوام فريبى - پوشيده‏اى ولباسِ زيرين را كه مخفى است براى راحتى و تن‏پرورى.(165)
اكنون اين سؤال مطرح است: كه چه انگيزه‏اى جز تحقيرِ امام وتخطئه از روش حجّتِ خدا، سفيان را وادار به اين اعتراض نمود، كه‏سرانجام برخلاف انتظارش مشتِ خيانت و عوام فريبش باز شد، و او كه‏مى‏خواست امام را سرزنش و از نظر بيندازد، خودش آن چنان رسوا وخوار گرديد، و به عكس، مقام زهدِ واقعى و قداست امام بيش از پيش برخودِ سفيان و برناظرانِ ماجرا ثابت و مسلّم شد. و به قول شاعر: »عدوشود سببِ خير، اگر خدا خواهد.
آرى، خلفاى دروغينِ اموى و عباسى چون غرق در شهوت‏رانى وعيّاشى و دنياپرستى بودند و نمى‏توانستند جهاتِ زُهدى را حتّى به ظاهراز خود نشان دهند، امثال سفيان ثورى، حسن بصرى، ابراهيم ادهم،طاووس يمانى را مى‏پروراندند و در بين مردم به نمايش در مى‏آوردند تادر مقابل ائمّه برحقِّ شيعه خودنمائى كنند و دكانى در برابر آنها باز نمايند و با پوشش اين چنينى عوام را فريب دهند.
----------------------------------------

164)  سوره اعراف، 32/7.
165)  كافى، ج6، ص442؛ بحارالانوار، ج47، ص360، نيز ص221، بطور مختصر؛كشف الغمّه اربيلى؛ مطالب السئول، ص82.

نوشتن دیدگاه