130 -  معامله پيراهن
به نقل علامه مجلسى امام اميرمؤمنان عليه  السلام  در ايّام خلافت همانند يك ‏فرد عادى وارد بازار بزّازها شد تا براى خود و غلامش پيراهن تهيه كند،آنگاه در مغازه پيراهن فروش رفت و چون مغازه‏دار حضرتش را شناخت ‏و گفت: يااميرالمؤمنين! بفرمائيد آنچه را كه بخواهيد نزد من موجود است، ازآن مغازه گذشت تا رسيد به دكان جوانى نورَس و از وى دو پيراهن ‏خريد، يكى را به سه درهم و ديگرى را به دو درهم و جمعاً پنج درهم‏ پرداخت و در بين راه به غلامش قنبر فرمود: لباس سه درهمى را تو بگير وبپوش.
قنبر گفت: شما برفرازِ منبر مى‏رَويد و براى مردم سخنرانى‏مى‏فرمائيد، شايسته‏ تر هستيد كه پيراهنِ بهتر را بپوشيد.
امام فرمود: تو جوانى و شور و شوقِ جوانى در سر دارى و بايد آن راكه بهتر است بپوشى، وانگهى من از پروردگارم شرم مى‏كنم كه از تو - در پوشش لباس - برترى جويَم.
من شنيدم رسول خدا صلي  الله  عليه  وآله وسلم  مى‏فرمود: از همان لباسى كه خود مى‏پوشيد به غلامانتان بپوشانيد و از همان خوراكى كه خود مى‏خوريد بدانها بخورانيد.
آنگاه لباس را در تن كرد و آستينش را كشيد و دستور داد مقداربلندىِ آن را قطع نمايد، تا براى فقرا كلاهى دوخته شود.
جوانِ فروشنده گفت: اجازه دهيد تا لبِ آستين را بدوزم.
فرمود: آن را رها كن، كار از اين حرفها زودتر مى‏گذرد.
بعداً پدرِ جوان كه صاحب ا صلي  مغازه بود از راه رسيد،، او اميرمؤمنان را مى‏شناخت و چون از جريانِ معامله آگاه شد، به دنبال آن ‏حضرت رفت و با ارائه دو درهم گفت: آقا ببخشيد، پسرِ من شما رانمى‏شناخت، اين دو درهم سود آن است، من از شما سود نمى‏خواهم ، اينك آن را بگيريد.
حضرت از پس گرفتنِ دو درهم امتناع كرد و فرمود: من نمى‏گيرم، ما حرفهايمان را باهم زديم، - من چانه زدم و او چانه زد - و سرانجام هردو بر اين مبلغ توافق كرديم.(179)
راستى داستانِ پيراهن خريدنِ امام اميرمؤمنان و اعطاى پيراهن ‏گرانتر را به غلامِ خود قنبر، چقدر جالب و آموزنده است كه بايد هركسى‏در راستاى موقعيّت شخصى و شغلىِ خود از آن درس گيرد و عملاً آن را سرمشق معاشرت با طبقات مختلف قرار دهد، به ويژه كسانى كه دست‏ اندر كار امور رياستى هستند.
------------------------------------

نوشتن دیدگاه