147 -  نمونه گذشت
علامه محدث اربلى آورده است كه امام زين العابدين عليه  السلام  تعدادى ‏ميهمان داشت، پس خادم آن حضرت با عجله به سراغ گوشتهاى سرخ‏ شده در تنور رفت و با شتاب تخته آهنى را كه گوشتها روى آن سرخ شده‏ بود، برداشت بياورد سرِ سفره كه در حالِ بالا رفتن از پلكان تخته آهن از دستش رها شد و افتاد روى سرِ بچّه امام كه در پائينِ پلكان در حال خواب ‏بود و درجا كشته شد.
غلام با رخ دادنِ اين حادثه دچار اضطراب و حيرت زده شد كه امام ‏با او چه خواهد كرد؟
امّا امام به غلام خود فرمود: تو آزاد باش، چه كار عمدى از تو سر نزد(كه مستحقِّ كيفر باشى و بيمناك از تعقيب). و به امر مراسم تجهيز و دفن ِ‏آن بچّه پرداخت.(197)
اكنون با كمى دقّت در اين قضيّه مى‏بينيم امام سجاد ارواحنا فداه با اين كه براثرِ شتاب زدگىِ غلام پاره تن و فرزند عزيزش را از دست داده، نه ‏تنها غلام را هدفِ توبيخ و اعتراض قرار نمى‏دهد، كه به خاطر حالت‏ حيرت و اضطرابى كه به او دست داد، وى را آزاد مى‏كند.
و اين خود درس آموزنده ‏اى باشد كه افراد مؤمن با يك اتّفاق جزئى ‏براثر سهل‏ انگارى يا شتا بزدگىِ كُلفَت و نوكر يا شاگرد و كارگر، دست به ‏كتك و زبان به فحّاشى دراز نكنند و آنچنان كه معمول است آنها را تحت ‏فشار و مجازات و محروميّت قرار دهند.

----------------------------------

197)  كشف‏ الغمه، اربلى، ج2، ص273؛ بحار الانوار، ج46، ص99.

نوشتن دیدگاه