((محمّد بصرى ))، از ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) نقل كرد:
((امام صادق (ع ))) فرمودند: از پدرم شنيدم به يكى از دوستانشان كه از زيارت (مقصود زيارت قبر امام حسين (ع ) است ) سؤ ال كرده بود فرمودند:
چه كسى را زيارت مى كنى و چه كسى را با اين زيارت اراده مى نمائى؟ يعنى: با اين زيارت قصد تقرّب به چه كسى را دارى؟
عرض كرد: مراد و مقصودم خداوند تبارك و تعالى است ، يعنى قصدم تقرّب به خدا مى باشد .
حضرت فرمودند: كسى كه بدنبال زيارت يك نماز بخواند و با اين نماز قصد تقرّب خدا را داشته باشد، در روزى كه خدا را ملاقات مى كند بر او نورى احاطه مى كند كه تمام اشيائى كه او را مى بينند فقط نور مشاهده مى نمايند و خداوند متعال زوّار قبر مطهّر امام حسين (ع ) را مورد اكرام قرار مى دهد و آتش جهنّم را از رسيدن به آنها باز مى دارد.
و زائر در نزد حوض كوثر مقامى بسيار مرتفع و مرتبه اى لايتناهى دارد و اميرالمؤ منين (ع ) كه در كنار حوض ايستاده اند با او مصافحه كرده و وى را از آب سيراب مى فرمايد و احدى در وارد شدن بر حوض بر وى سبقت نمى گيرد مگر پس از او و سيراب شدن او، و پس از سيراب گشتن به جايگاهش در بهشت برگشته و در حالى كه فرشته اى از جانب اميرالمؤ منين (ع ) با او بوده كه به صراط امر مى كند براى وى پائين بيايد و با او مدارا كرده تا از روى آن بگذرد و به آتش جهنّم فرمان مى دهد كه حرارت و سوزشش را به او نرساند تا وى از آن گذر كند.
و نيز با او فرستاده اى است كه اميرالمؤ منين (ع ) آن را فرستاده اند.(1)
سلام ما بر حسين كشته راه خدا
سلام ما بر قاسم و اكبر و هم اصغرش
---------------------------------------
1-ترجمه كامل الزيارات ص 399.
------------------------------
على ميرخلف زاده
