همانگونه كه ما ياد آور شديم جاى ترديد نيست كه مجامعى كه به نام سوگوارى حسين بن على عليه السلام به وجود مى آيد در نشر معارف عاليه اسلام و آشنا ساختن مردم به اصول و مقررات و مسائل اسلامى و جلوگيرى از فساد و گناه نقش مهمى را دارا است.
ما به خوبى مى دانيم كه در بسيارى از اينگونه مجامع به خاطر مباحثى كه گاهى طرح مى گردد و پند و اندرزهائى كه داده مى شود نه تنها ده ها شارب الخمر، تارك الصلوة ، متجاوزين باموال و نواميس ديگران و بالاخره افراد آلوده به گناه تحول اساسى و اصولى در زندگى معنوى و مذهبى آنها به وجود مى آيد و آنها را در شمار مردان شايسته و پاك قرار مى دهد بلكه در روحيه همگان كم و بيش اثرهاى عميق و قابل توجهى بجاى بجاى مى گذارد و حداقل آنها را از آلوده شدن به گناهان و انحرافات تازه و بيشتر باز مى دارد.
آرى در برابر هزاران عوامل فساد و تباهى كه در اجتماع ما وجود دارد حقا اين مجامع يك عامل باز دارنده مؤ ثر و مهمى است اينها حقايقى است كه ما آن را انكار نمى كنيم اما مى گوئيم متاءسفانه به مقدارى كه در راه به وجود آمدن اين اجتماعات نيرو مصرف مى شود بهره بردارى نمى گردد.
نام مقدس حسين عليه السلام وسيله اى مؤ ثر است كه مى توانيم در پرتو آن طبقات مختلف و گوناگون اجتماع را به ساده ترين وجه گرد يكديگر جمع كنيم و از آنان در همه ى زمينه ها حداكثر بهره را برداريم اما بدبختانه از اين امكان وسيع و حساس به طور ناچيزى استفاده مى كنيم . در اجتماع ما گاهى ديده مى شود كه مجالس بزرگ و مهمى به وجود مى آيد ولى در آنجا جز برنامه ى سوگوارى و عزادارى كار مثبت ديگر انجام نمى گردد.
اشتباه نشود! نويسنده ارزش معنوى بكاء و سوگوارى بر فرزند شهيد پيغمبر حسين بن على عليه السلام را انكار نمى كند. ما كاملا معتقديم كه نفس المهموم لظلمنا تسبيح و همه لنا عبادة .
ما در شمار آن دسته اى نيستيم كه با يك فكر خشك و جامد به همه چيز و به تمام مسائل تنها از دريچه ى منافع مادى و زندگى محدود اين جهان مى نگرند و عملا گويا تمام ارزشهاى معنوى و روحانى را انكار مى كند!!! اين دسته بهره موضوعى كه برسند و در برابر هر مسئله كه قرار بگيرند بلا درنگ مى پرسند، منافع اجتماعى ، بهداشتى ، اقتصادى اين كار چيست و براى زندگى اين جهان چه بهره اى دارد؟
ما با اين طرز فكر ميانه خوبى نداريم و معتقديم كه همه ى ارزشها در مسائل بهداشتى ، اقتصادى و بالاخره زندگى اين جهان خلاصه نمى شود بسيارى از مسائل است كه علاوه بر داشتن اينگونه منافع داراى ارزشهاى معنوى بزرگى است و اين ارزشها را كسانى درك مى كنند كه (علاوه بر آنكه به يك حقيقت روشن يعنى جهان ديگر معتقدند) براى عواطف انسانيت ، فضائل اخلاقى و فداكاريهائى كه در راه عدالت و آزادى انجام مى شود اصالتا ارزش قائل باشند.
نويسنده معتقد است آنهائى كه در برابر حادثه ى خونين طف و فاجعه جانسوز كربلا بى تفاوت هستند و هيچ گونه تاءثر و تاءلم در خود حس نمى كنند قطعا از عواطف پاك انسانيت بى بهره اند، آيا ممكن است عاطفه اى در انسانى يافت مى شود و با اين حال از شنيدن و يا خواندن تاريخ زندگى يك آزاد مردى كه براى دفاع از حق و حقيقت ، عدالت و فضيلت در برابر ستم و استبداد و كفر بيداد گرى از هيچ گونه فدا كارى دريغ ننمود ابدا متاءثر و ناراحت نگردد؟!
اگر حادثه ى كربلا كه پاكترين و اصيل ترين نمونه مقاومت مظلومى در برابر ستمگر و ظلم و گناه و فساد است عاطفه ى انسانى او را تحت تاءثير قرار ندهد پس كدام حادثه ى مظلومانه براى وى تاءثرانگيز و غم آور خواهد بود؟!
حكومت كثيفى كه براى خفه كردن صداى فساد عدل و آزادى و پيكار كننده ى با ظلم و فساد از هيچ جنايت و گناهى رو گردان نشد خيمه هاى كودكان را آتش زد، آب را بر روى بزرگان و خردسالان بست ، اطفال شير خواره را هدف تير قرار داد، زنان و بچه هاى داغ دار را به اسارت برد و بر بازوهاى آنان ريسمان بست و بر بدنهاى لاغر و نحيف آنها تازيانه نواخت و حتى سر بريده پاكترين انسانهاى عصر خود را در مجلس عمومى مورد اهانت قرار داد، خواهران و دختران مصيبت ديده شهداى طف را در شهرها و بلاد گرداند در حاليكه سرهاى بريده برادران و پدران آنها در برابر چشم آنان در بالاى نيزه قرار داشت ، آيا يك انسان با فضيلت مى تواند در برابر اين حكومت سمتگر و آن مظلومى كه در برابر او قرار گرفته بود يكسان و مساوى باشد؟!
اگر انسان دوستى ، فضيلت خواهى ، و عواطف بشريت ايجاب مى كند كه هر فردى از پسر فردى از پسر معاويه و حكومت ننگين وى اظهار تنفر و انزجار كند همان عوامل هم الزام مى كند كه هر انسانى در برابر حادثه ى كربلا و فاجعه ى خونين طف پاكترين احساسات و عواطف خود را تقديم دارد با اين ترتيب تاءثر و سوگوارى براى سالار شهيدان و رهبر آزادگان يعنى حسين بن على عليه السلام نه تنها از نظر معتقدات مذهبى مقدس و داراى ارزشهاى معنوى است بلكه از نظر انسان دوستى و فضيلت خواهى هم كاملا منطقى و معقول است ، اين منطق اگر چه براى دنياى صنعتى ما و جهان مغرب زمين قابل فهم نيست اما ما به آنها حق مى دهيم كه اين حقيقت را درك نكنند، زيرا همه مى دانيم كه زندگى ماشينى و جنچالى قاره هاى اروپا و آمريكا تمام عواطف و فضائل بشريت را سخت تحت الشعاع خود قرار داده است و از اين مسائل در آنجا كمتر خبر است .
اگر بر اكثريت مردم آنجا عواطف حكومت مى كرد اينگونه نبودند كه تنها براى بهتر زيستن و يا به مصرف رساندن كالاى كارخانه هاى اسلحه سازى خود دنيائى را به آتش خون بكشند و هر روز آتش جنگ را در گوشه اى از جهان و در بين ملتهاى فلك زده و كوچك روشن سازند.
اگر آنها از عواطف انسانيت چيزى درك مى كردند هيچگاه حاضر نبودند تنها براى حفظ منافع خود ميليونها انسان و زن و مرد و كودك را در زير خمپاره ها و رگبار مسلسل و گلوله نيست و نابود كنند و آباديها و شهرهاى بزرگ را به ويرانه ها تبديل سازند.
آرى براى كشورهاى بزرگ و نيرومند عصر ما كه هيچ چيز بدون استثناء براى آنان جز حفظ منافع خودشان مطرح نيست ، درك نكردن منطق عاطفه فضيلت دوستى و اشك ريختن هنگام تاءثر و غمخوارى براى مظلوم و ستمديده عجيب نيست .
با اين توضيحات خواننده عزيز تصديق دارد كه نويسنده به ارزش معنوى بكاء و سوگوارى بر عزيزترين فرزندان اسلام و ياران پاك و آزاده ى وى كاملا ايمان دارد، اما مى گويد تشكيل مجالس بزرگ و اجتماعات عظيم تنها به منظور سوگوارى و عزادارى به منزله ى استفاده نكردن از يك فرصت بسيار حساس و متناسب است چه بهتر كه ما در اينگونه مجامع هم از نظر سوگوارى و شئون معنوى استفاده كنيم و هم در راه نشر تعاليم عاليه ى اسلام و آشنا ساختن مردم به احكام و اصول و مقررات اسلامى و مبارزه با فساد و آلودگيهائى كه به صورت هاى گوناگون در اجتماع ما فراوان وجود دارد و خلاصه در راه زنده كردن هدفهاى عالى و اسلامى حسين بن على عليه السلام قدمهاى برجسته و مؤ ثرى برداريم ، خوشبختانه ما در بين گويندگان مذهبى و خطباى اسلامى شخصيت هاى علمى و پرارزش فراوان داريم پس چه بهتر كه از آنها در پرتو سوگوارى حسين و نام حسين عليه السلام در راه همان اهداف اسلامى و انسانى كه امام صادق براى نهضت كربلا بر مى شمرد يعنى نجات مردم مسلمان از جهالت و رهائيدن آنان از حيرت ضلالت استفاده كنيم ؟!
اين يك وظيفه ى حتمى است كه اگر ما از انجام آن غفلت كنيم قطعا نهضت مقدس و حادثه ى خونين طف را درك نكرده ايم و هدف عالى آن حضرت را نداشته و نشاخته ايم.
از مجالس سوگوارى بهتر بهره برداريم
(زمان خواندن: 9 - 17 دقیقه)
- بازدید: 10933
