خير در قرآن مجيد بارها به كار رفته است.
مـعـناى مهم و برجسته آن همان است كه در فارسى هم تا به امروز زنده است (به معناى خوبى، كار نيك) اما گاه برمى آيد كه مراد از آن مال است. در آيـه 215 سـوره بقره، دو بار كلمه خير، بار اول به معناى مال و بار دوم به معناى نيكى به كار رفته است: در بار اول ما انفقتم من خير است (هر مالى كه ببخشيد) و بار دوم و ما تفعلوا من من خير (و هر خيرى كه به جاى مى آوريد). بـا تـوجه به اينكه بار اول با انفاق به كار رفته است، درمى يابيم كه بايد مراد از آن مال باشد (نيز ـ بقره، آيه 272). مـؤيـد ديگرش در آيه مربوط به وصيت است كه با ان ترك خيرا (بقره، 180) (اگر مالى باقى گذارد) آغاز مى شود، و به قرينه وصيت و باقى گذاشتن درمى يابيم كه مراد از آن مال است.
----------------------------
بهاء الدين خرمشاهى
خير در قرآن مجيد
- بازدید: 2509