سؤال 63. آيا صحيح است كه برخى صحابه، پيامبر را عادل ندانسته و كارهاى آن حضرت را مخلصانه و عادلانه نمى‏ دانستند؟
عبداللّه‏ بن مسعود مى ‏گويد: روزى پيامبر صلَّى اللّه‏ عليه و سلَّم غنائمى را ميان مسلمانان تقسيم كردند. يكى از انصار كه از نحوه تقسيم غنائم توسط پيامبر ناراحت شده بود، گفت: پيامبر در اين كارِ خود، خدا را در نظر نگرفته (و غنائم را عادلانه تقسيم نكرده) است.
هنگامى كه پيامبر صلَّى اللّه‏ عليه و سلَّم از گفتار اين شخص باخبر شد، از شدت ناراحتى صورتش سرخ شد، اما با يادآورى مصائب حضرت موسى صبر كرده و چيزى نگفتند.
«عن شقيق عن عبداللّه‏ قال: قسم النّبيّ صلَّى اللّه‏ عليه و سلَّم يوماً قسمة، فقال رجل من الأنصار: إنّ هذه لقسمة ما أريد بها وجه اللّه‏. قلت: أما واللّه‏ لآتينّ النّبيّ صلَّى اللّه‏ عليه و سلَّم، فأتيته و هو في ملأ، فساررته، فغضب حتى احمرّ وجهه، ثمّ قال: رحمة اللّه‏ على موسى أوذي بأكثر من هذا فصبر».
محمد بن اسماعيل بخارى، صحيح البخاري: ج 4، ص 97، كتاب الإستئذان، باب إذا كانوا أكثر من ثلاثة فلابأس بالمسارة و المناجاة.
با وجود چنين مطلبى، چگونه مى ‏توان تمامى صحابه را عادل دانسته و گفتار و رفتار تمامى صحابه را تاييد كرد؟
آيا چنين مطالبى با عدالت صحابه منافات ندارد؟

نوشتن دیدگاه