سؤال 66. آيا صحيح است كه حضرت عايشه و حفصه انسان هايى بى رحم، قاتل و آدمكش بودند و در زمان پيامبر چند نفر را به قتل رسانده و يا دست آنان را قطع كرده و يا دستور قتل افراد را صادر كرده بودند؟
1. عبداللّه بن عمر مى گويد: يكى از كنيزان حضرت حفصه پس از سحر كردن حفصه به عمل خود اعتراف كرد. حفصه ماجرا را به عبدالرحمن بن زيد بن خطاب خبر داد. عبدالرحمن بن زيد بن خطاب نيز آن كنيز را به قتل رسانيد.
2. نافع مى گويد: حضرت حفصه سحر شده بود. به برادرش عبيداللّه خبر داد و او نيز دو زن ساحر را كشت.
«عن نافع أنّ حفصة سحرت، فأمرت عبيداللّه أخاها، فقتل ساحرتين».
عبدالرزاق صنعانى، المصنف: ج 10، ص 184، باب قتل الساحر، ح 18757.
3. نووى يكى ديگر از علماى ما در همين ارتباط مى نويسد: حضرت عايشه دست يكى از بردگانش را قطع كرد
و حفصه نيز يكى از كنيزانش را به گمان اين كه او را سحر كرده است، به قتل رسانيد.
«أخرج مالك عن عائشة أنّها قطعت يد عبد لها و أخرج أيضاً أنّ حفصة قتلت جارية لها سحرتها».
نووى، المجموع: ج 20، ص 39، كتاب الحدود، باب إقامة الحدود.
سؤال 66. آيا صحيح است كه حضرت عايشه و حفصه انسانهايى بىرحم، قاتل و آدمكش بودند و در زمان پيامبر چند نفر را به قتل رسانده و يا دست آنان را قطع كرده و يا دستور قتل افراد را صادر كرده بودند؟
- بازدید: 1349