جابر بن سمره گويد: مهر نبوت را - كه برآمدگى سرخ رنگى به اندازه تخم كبوتر بود - ميان دو كتف رسول خدا صلى الله عليه و آله ديدم .
ابو زيد عمرو بن اخطب انصارى گويد: پيامبر صلى الله عليه و آله به من فرمود: (( اى ابا زيد ، نزديك بيا و به پشت من دست بكش . )) هنگامى كه به پشت ايشان دست مى كشيدم ، انگشتانم به مهر (نبوت) برخورد كرد. راوى از ابوزيد پرسيد: مهر چه بود؟ گفت : موهايى كه يك جا كنار هم روييده بودند.
از ابو سعيد خدرى از مهر پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال شد ؛ گفت : در پشت آن حضرت تكه گوشتى برآمده وجود داشت .
و عبدالله بن سرجس (655) گويد: به خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمدم ؛ در ميان گروهى از يارانش بود من همينطور پشت سر آن حضرت مى گشتم . آن حضرت مقصود مرا دانست ؛ رداء را از پشت خود انداخت ؛ جاى مهر را بر كتفهايش ديدم كه مانند يك مشت بود و اطراف آن خالهايى بود كه به سياهى ميل داشت . آنگاه بازگشتم . چون روبروى پيامبر قرار گرفتم ، عرض كردم : اى رسول خدا! خدا تو را بيامرزد. فرمود: (( تو را نيز. )) مردم به عبدالله بن سرجس گفتند: پيامبر براى تو استغفار كرد؟ گفت : آرى و براى شما نيز طلب آمرزش كرده است ؛ سپس اين آيه را تلاوت كرد: (براى خود و زنان و مردان مؤمن استغفار كن .) (656)
منظور آن است كه شاءن پيامبر صلى الله عليه و آله مى باشد كه در حق من و شما استغفار كند و سپس به آيه استشهاد كرد.

- پینوشتها -

655- او را از اصحاب شمرده اند ( رك . الاصابة ).
656- و استغفر لذنبك و للمؤمنين و المؤمنات . محمد صلى الله عليه و آله : 20.

نوشتن دیدگاه