یهود بنى قریظه که از محاصره به تنگ آمدند و حاضر به پذیرفتن اسلام و جزیه هم نشدند چاره‏اى جز تسلیم نداشتند،اما از سرنوشت خود بیمناک بودند از این رو براى سران قبیله اوس که همپیمانان آنها بودند پیغام دادند که ما چاره‏اى جز تسلیم نداریم اما شما باید به ما کمک کنید و با محمد مذاکره کنید تا درباره ما ارفاق کند و مانند بنى قینقاع و بنى النضیر با ما رفتار کند.با این پیغام چند تن از افراد قبیله مزبور به نزد رسول خدا (ص)رفته و در این باره با آن حضرت مذاکره کردند پیغمبر فرمود:آیا حاضرید حکمیت آنها را به یک نفر از شما واگذار کنم؟گفتند:آرى.
فرمود:سعد بن معاذ درباره ایشان حکم کند،آنها پذیرفتند،و به دنبال سعد بن معاذ که در خیمه«رفیده»و در مسجد مدینه جاى داشتـچنانکه پیش از این گفته شدـآمدند و او را به خاطر زخمى که داشت و نمى‏توانست به پاى خود راه برود بر الاغى سوار کرده و بالشى براى او ترتیب دادند و به سوى قلعه‏هاى بنى قریظه حرکت دادند و در راه بدو گفتند:رسول خدا حکمیت بنى قریظه را به تو واگذار کرده و از او خواستند تا درباره آنان ارفاق کند.
سعد بن معاذ ساکت بود و چیزى نمى‏گفت تا وقتى که دید هر کس به نوعى سفارش‏آنها را مى‏کند سکوت خود را شکست و گفت:براى سعد روزى فرا رسیده که در راه خدا از کسى واهمه نکند و سرزنش و ملامت مردم او را از حق منحرف نسازد.
با این سخن همراهان سعد دانستند که او تصمیم سختى درباره یهود گرفته و از این رو به یکدیگر گفتند:مردان بنى قریظه کشته شدند و همان طور که پیش بینى مى‏کردند،وقتى سعد در مجلس پیغمبر و اصحاب حضور یافت و طرفین اختیار حکمیت را به او واگذار کردند،سعد گفت :حکم من آن است که مردانشان کشته شوند و اموالشان قسمت شود و زنان و کودکانشان به اسارت در آیند و مسلمانان نیز به دستور رسول خدا(ص)بر طبق حکم او عمل کردند.
و بدین ترتیب این دسته از دشمنان خطرناک و پیمان شکن اسلام که پیوسته مترصد بودند تا از هر فرصتى استفاده کرده و ضربه خود را به مسلمانان بزنند و احیانا اگر بتوانند همه مسلمانان را از پاى در آورده و هلاک کنند به سزاى خیانت و دشمنى خود رسیده و از میان رفتند.حیى بن اخطب نیز طبق قرارداد و شرطى که کرده بود پس از رفتن احزاب به میان قلعه‏هاى بنى قریظه آمد و با آنها به قتل رسید. (43)

- پینوشتها -

43.از آنجا که دشمنان اسلام براى مخدوش جلوه دادن چهره اسلام از هیچ تهمت و افترایى دریغ نکرده‏اند و از هر فرصت و وسیله‏اى براى انجام این هدف شیطانى بهره‏گیرى کرده‏اند در اینجا به کشتار دستجمعى مردان یهود بنى قریظه ایراد گرفته و آن را نوعى اعمال خشونت و مخالف با رفتار انبیاى الهى جلوه داده‏اند،و از این رو برخى از نویسندگان و تاریخ نویسان مسلمان نیز که کم و بیش تحت تأثیر این تبلیغات مسموم و مغرضانه قرار گرفته‏اند در صدد توجیه این عمل بر آمده و بلکه در این روایات و قتل یهود مزبور خدشه کرده و آن را مخدوش دانسته‏اند که براى نمونه مى‏توانید نوشته آقاى دکتر شهیدى را در تاریخ تحلیلى اسلام بخوانید و به نظر ما نیازى به این توجیهات نیست و روایات نیز معتبر است و امثال این گونه داستانها در جنگهاى انبیاى گذشته و از جمله حضرت موسى بن عمران(ع)نیز فراوان وجود داشته،و با توجه به دشمنیها و کارشکنیهاى زیادى که یهود مزبور نسبت به اسلام و مسلمین داشته و به صورت پایگاه خطرناکى براى دشمنان اسلام در آمده بودند و قابل هیچ گونه اصلاح و انعطافى هم نبودند و در هر فرصتى خنجر خود را از پشت بر مسلمانان مى‏زدند چنانکه اکنون نیز در این زمان مشاهده مى‏کنیم،دلیلى براى این توجیهات و خدشه‏ها احساس نمى‏شود،که البته بحث و تحقیق بیشتر در این باره از وضع تدوین این کتاب تاریخى خارج مى‏باشد.

نوشتن دیدگاه