روزى فاطمه ى زهرا عليهاالسلام در بستر بيمارى به اسما بنت عميس فرمود:
انى قد استقبحت مايصنع بالنسا، انه يطرح على المرئه الثوب فيصفها لمن راى.
من از اينكه جسد زن را هنگام مرگ با لباسى مى پوشانند، ولى هيكل آن مشخص مى گردد ناراحتم.
اسما عرض كرد: ما وقتى كه به كشور حبشه مهاجرت نموديم، در آن سرزمين ديدم كه نعش مخصوصى درست مى كردند...
حضرت دستور داد: شكل آن را درست كن و اسما صورت نعش را ساخته و به فاطمه ى زهرا عليهاالسلام نشان داد. حضرت فرمودند: زمانى كه من از دنيا رفتم تو مرا پس از غسل دادن و كفن كردن در ميان نعش قرار ده و مگذار كسى بدن مرا ببيند.
چون بانوى بزرگ اسلام از دنيا رفت، اسما طبق وصيت عمل كرد، حتى عايشه (دختر خليفه) را نيز به منزل فاطمه عليهاالسلام راه نداد و عايشه از اسما به ابوبكر شكايت كرد، ولى اسما گفت: اين دستور را حضرت زهرا به من وصيت كرده و او مرا مامور ساخته است كه براى وى نعش بسازم و كسى را از آمدن به اتاق او اجازه ندهم.
ابوبكر گفت: هرچه فاطمه عليهاالسلام دستور داده، به آن عمل كن.... [جلاالعيون، ج 1، ص 217- كنزالعمال، ج 13، ص 686 ش 37756 و با اختصار ابن ابى الحديد، ج 16، ص 280.] اين قضيه تاريخى نيز توجه فاطمه عليهاالسلام را به مساله حجاب و عفاف نشان مى دهد.

نوشتن دیدگاه