بَتَلَ، بَتْلاً: قطعه و أبانه عن غيره، البَتُول: من إنقطع عن الزواج در لغت، «اَلْبَتْل» بريدن شى ء را معنا مى دهد و «بتول» در لغت، دختر و دوشيزه اى را گويند كه رغبت و حاجت خود را از مردان بريده باشد. كسى كه به خاطر خدا از دنيا بريده است و كسى كه از ازدواج خوددارى مى كند، همچنين به زنى كه خون حيض نبيند، بتول گفته مى شود.
بتول
- بازدید: 1251