ƒ85 «وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ بِما ظَلَمُوا فَهُمْ لا يَنْطِقُونَ»
 
ترجمه :
85. و واقع مى‌شود بر آن‌ها قولى كه عذاب و انتقام باشد به سبب آنچه ظلم كردند، پس آن‌ها عذرى نمى‌توانند بياورند و تكلم نمى‌كنند به جواب[1] ؛ جوابى  ندارند بگويند.
 
تفسير :
[امام زمان عجل الله تعالى فرجه منتقم امام حسين  (علیه السّلام)]
دارد در اخبار كه حضرت بقية الله پس از ظهورش از مكه خارج مى‌شود به مدينه تشريف مى‌آورد و اين دو نفر را از قبر بيرون آورد و به نخله مى‌بندد و اتباع آن‌ها دور آن نخله جمع مى‌شوند و صاعقه مى‌آيد و آن‌ها را مى‌سوزاند. سپس در مقام انتقام خون جدش به اندازه‌اى از آن‌ها مى‌كشد. كه بعض اصحابش تعجب مى‌كنند. مى‌فرمايد: اگر بكشم تا زير ركابم خون بگيرد بهاى بند نعل گسسته جدم نمى‌شود و ميان تمام دوست و دشمن ندا مى‌فرمايد :
«يا أهلَ العالم، إنّ جدّيَ الحسَينَ قَتَلُوهُ عَطْشاناً، يا أهلَ العالم، إنّ جدّيَ الحسينَ ذَبَحُوه جوعاناً، يا أهلَ العالم، إنّ جدّي الحسينَ سَلَبُوه عُرياناً»[2] .
   و دارد جماعتى از مؤمنين از قبورشان خارج مى‌شوند و ذكر آن‌ها «يا لِثارات الحسَينِ» است و در دوره رجعت، اول ابى‌عبدالله رجعت مى‌فرمايد و بدن مطهر حضرت بقية الله را غسل مى‌دهد؛ كفن مى‌كند نماز مى‌گذارد و در مرقد خود دفن مى‌كند. و اصحاب ابى‌عبدالله تماماً رجعت مى‌كنند با بسيارى از شيعيان از زوّار و عزاداران ابى‌عبدالله و تمام قتله ابى‌عبدالله، چه به مباشرت يا به تسبيب[3] ، رجعت مى‌كنند [و] از آن‌ها انتقام كشيده مى‌شود و همچنين ساير ائمه   اطهار نسبت به ظالمين به آن‌ها و از براى اميرالمؤمنين سه كرة است و با شياطين جنگ مى‌كند و تمام شياطين را هلاك مى‌كند و اين است وقت معلوم كه خداوند به شيطان فرمود: (فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ * إِلى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ)[4] ، لذا مى‌فرمايد: (وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ) «قول» عذابى است كه وعده داده شده به آن‌ها و مرجع ضمير (عَلَيْهِمْ) ظالمين به ائمه و اصحاب ائمه و شيعيان آن‌هاست و اين عذاب به واسطه ظلم آن‌هاست.
(بِما ظَلَمُوا) ولى عذاب آخرت براى كفر و شرك و كليه معاصى است.
(فَهُمْ لا يَنْطِقُونَ) نمى‌توانند انكار كنند ظلم‌هاى خود را و نمى‌توانند خود را تبرئه كنند و گردن ديگران اندازند و نمى‌توانند عذرى بتراشند.

________________________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: و به [كيفر] آنكه ستم كردند، حكمِ [عذاب] بر آنان واجب گردد، در نتيجه ايشان دم نيارند.
[2] .  اى اهل عالم به درستى كه جد من حسين  (علیه السّلام) را عطشان كشتند، اى اهل عالم به درستى كه جد من حسين  (علیه السّلام) را گرسنه سربريدند، اى اهل عالم به درستى كه جد من حسين (علیه السّلام) راعريان رها كردند. ر. ك: إلزام الناصب فى اثبات الحجة الغائب: ج2، ص303 و شجره طوبى :ج2، ص398. (با اندكى اختلاف).
[3] .  مباشرت: به دست خود كارى انجام دادن؛ تسبيب: سبب‌سازى. منظور اين است كه كسانى كه سبب شدند تا واقعه كربلا به وجود آيد و كسانى كه مستقيماً در كربلا عليه امام حسين  (علیه السّلام) جنگيدند، همه رجعت مى‌كنند تا از آن‌ها انتقام گرفته شود.
[4] .  تو از مهلت يافتگانى تا روز وقت معلوم. سوره حجر: آيه 37 ـ 38.

نوشتن دیدگاه