زهراء: فروزنده و تابناك
اين اسم نشانى بر نورانيت ظاهرى و باطنى حضرا زهراء عليهاالسلام است.

فروزندگى به هنگام ولادت
زهرا عليهاالسلام به هنگام ولادت نورافشانى كرد و آسمان ها و زمين را به نور خويش روشن ساخت.
«... فلما سقطت الى الأرض أشرق منها النور حتى دخل بيوتات مكه و لم يبق فى شرق الأرض و لا غربها موضع الا أشرق فيه ذلك النور... [بحارالانوار، ج 43، ص 3، ح 1.]»
به هنگام تولد آنگاه كه بر زمين قرار گرفت نورى از آن وجود مبارك تابش گرفت و به همه خانه هاى مكه وارد شد و در شرق و غرب عالم جايى نماند مگر آن كه آن نور بدان جا راه يافت.
زهرا عليهاالسلام به محراب عبادت كه مى ايستاد آن گونه كه ستارگان بر اهل زمين درخشش دارند او بر آسمانيان مى درخشيد.
«... لانها كانت اذا قامت فى محرابها زهر نورها لأهل السماء كما يزهر نور الكواكب لأهل الأرض [بحارالانوار، ج 43، ص 12، ح 6.]»
فروزش نور هر صبح و شام بر اهل مدينه پشتوانه اى بر درستى اين اسم تابناك است.

فروزندگى بر امير مؤمنان على
و درخشش بر امير مؤمنان عليه السلام در هر روز سه مرتبه باز گوياى درستى اين نامگذارى است.
ابان بن تغلب گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم كه: چرا حضرت زهرا عليهاالسلام زهراء ناميده شد؟ فرمود: چون بر امير مؤمنان على عليه السلام در هر روز، سه بار نورافشانى مى كرد. به هنگام نماز صبح نور سفيدى از گونه ى مباركش تابش داشت و داخل اطاق هاى مدينه مى شد. و ديوارها را سفيد مى كرد مردم شگفت زده مى شدند و خدمت رسول مى آمدند و آنچه ديده بودند جويا مى شدند پيامبر آنان را به منزل فاطمه عليهاالسلام راهنمايى مى كرد. به منزل فاطمه مى آمدند او را در محراب عبادت به نماز مى ديدند و مى يافتند كه اين نور از گونه ى فاطمه عليهاالسلام و وجود نورانى اوست.
نيم روز كه مى شد و حضرت آماده نماز مى شد نور زردى از صورتش تابش مى گرفت و اين نور زرد داخل اتاق ها مى شد و جامه ها و رنگ هاى مردم زرد مى شد به نزد پيامبر مى آمدند و علت را مى پرسيدند ايشان آنان را به منزل فاطمه عليهاالسلام هدايت مى كرد مى آمدند و حضرت را در محراب نماز مى ديدند و مبدء آن نور را در چهره ى فاطمه مشاهده مى كردند و مى فهميدند كه آن وجود مبارك منشاء اين نور است.
هنگام غروب كه مى شد صورت فاطمه عليهاالسلام سرخ مى شد از شادى و شكر حق تعالى و نورافشانى مى كرد و اين نور داخل اتاق هاى مدينه مى شد ديوارها سرخ مى گرديد مردم تعجب مى كردند و علت را از پيامبر مى پرسيدند پيامبر باز آنان را به منزل فاطمه راهنمايى مى كرد آنان مى ديدند كه فاطمه نشسته و تسبيح و تمجيد خدا مى گويد و آن نور از اين وجود نوارنى است.
اين نور در سيماى فاطمه بود تا سيدالشهداء عليه السلام متولد شد. امام صادق عليه السلام افزودند: اين نور در سيماى ما امامان از اهل بيت عليهم السلام يكى پس از ديگرى تا قيامت مى چرخد. [بحارالانوار، ج 43، ص 11، ح 2.]

فروزندگى زهرا براى فرشتگان
جابر از امام صادق عليه السلام پرسيد چرا فاطمه زهرا ناميده شد امام فرمود: چون خداوند او را از نور عظمت خويش آفريد و هر زمان كه نور افشانى مى كرد آسمان و زمين را روشن مى ساخت و چشمان فرشتگان در برابر تابش اين نور تاب نمى آوردند و فرشتگان در اين هنگام براى خدا به سجده مى افتادند و مى گفتند:
خداى ما و مولاى ما اين چه نور است؟ خداوند به آنان وحى مى كرد: اين نور از نور من است او را در آسمانم جاى دادم و از عظمتم آفريدم... [بحارالانوار، ج 43، ص 12، ح 5.]

نوشتن دیدگاه