قال الصدوق - عليه رحمه الله الملک الغفور - فى کتابه المزبور: حدثنا على بن عبد الله الوراق، قال: حدثنا سعد بن عبد الله، عن احمد ابن اسحاق بن سعد الاشعرى، قال: دخلت على ابى محمد الحسن بن على - عليهما السلام - وانا اريد ان اساله عن الخلف من بعده، فقال لى مببتدئا: يا احمد بن اسحاق ان الله تبارک وتعالى لم يخل الارض منذ خلق آدم - عليه السلام - ولا يخليها الى ان تقوم الساعه من حجه لله على خلقه، به يدفع البلاء عن اهل الارض، وبه ينزل الغيث، وبه يخرج برکات الارض. قال: فقلت له يا ابن رسول الله فمن الخليفه والامام بعدک؟ فنهض عليه السلام مسرعا فدخل البيت ثم خرج وعلى عاتقه غلام کان وجهه القمر ليله البدر من ابناء ثلاث سنين، فقال: يا احمد بن اسحاق لو لا کرامتک على الله عز وجل وعلى حججه ما عرضت عليک ابنى هذا، انه سمى رسول الله - صلى الله عليه وآله - وکنيه الذى يملا الارض قسطا وعدلا کما ملئت جورا وظلما. يا احمد بن اسحاق مثله فى هذه الامه کمثل الخضر - عليه السلام - ومثله مثل ذى القرنين، والله ليغيبن غيبه لا ينجو من الهلکه فيها الا من ثبته الله عز وجل على القول بامامته ووفقه للدعاء بتعجيل فرجه. قال احمد بن اسحاق: قلت يا مولاى هل من علامه تطمئن اليها قلبى؟ فنطق الغلام -عليه السلام - بلسان عربى فصيح فقال: انا بقيه الله فى ارضه، والمنتقم من اعدائه، فلا تطلب اثرا بعد عين يا احمد بن اسحاق. فخرجت فرحا مسرورا فلما کان من الغد عدت اليه فقلت: يا ابن رسول الله لقد عظم سرورى بما مننت [به] على فما السنه الجاريه فيه من الخضرو ذى القرنين؟ فقال:طول الغيبه يا احمد، فقلت له: يا ابن رسول الله وان غيبته لتطول؟ قال: اى وربى، حتى يرجع عن هذا الامر اکثر القائلين به فلا يبقى الا من اخذ الله عهده بولايتنا وکتب فى قلبه الايمان وايده بروح منه. يا احمد بن اسحاق هذا امر من [امر] الله جلت عظمته، وسر من سر الله، وغيب من غيب الله، فخذ ما آتيتک واکتمه وکن من الشاکرين تکن معنا [غدا] فى عليين. يعنى: احمد بن اسحاق بن سعد اشعرى گفت که: به مجلس حضرت امام حسن عسکرى - عليه السلام- درآمدم ومى خواستم بپرسم از آن حضرت که خلف بعد ازو کيست، آن حضرت به معجز ابتدا نمود به جواب سوالى که مرا در خاطر بود، وفرمود که: اى احمد بن اسحاق بدرستى که حضرت الله تبارک وتعالى زمين را خالى نگذاشته از حجتى که خداى راست بر خلق از آن زمان که آدم صفى - عليه السلام - را آفريده، وخالى نخواهد گذاشت تا قيام قيامت، به برکت وجود او خداى تعالى دفع مى کند بلا را از اهل زمين، وباران مى فرستد به سبب ذات شريف او، وهمچنين به ميمنت ذات مقدس او حضرت حق تعالى بيرون مى آورد برکات زمين را.
احمد بن اسحاق گفت: گفتم اى فرزند رسول خدا خليفه وامام کيست بعد از تو؟ آن حضرت به تعجيل درآمد به حجره وبعد از آن بيرون آمد پسرى را در آغوش گرفته که رويش چون ماه شب چهارده بود واز ابناى ثلاث سنين مى نمود پس حضرت امام - عليه السلام - فرمود که: اى احمد بن اسحاق اگر باعث کرامت تو نزد حضرت الله تعالى وحجت هاى او نبود من اين فرزند خود را به تو نمى نمودم، بدرستى که او همنام وهم کنيت رسول خداست - صلى الله عليه وآله - واوست آن کسى که پر خواهد کرد زمين رااز عدل وداد آن چنانکه پرشده باشد از جور وظلم. اى احمد بن اسحاق مثل او درين امت مانند مثل خضر - عليه السلام - است وهمچو مثل ذى القرنين است، به خدا قسم که هر آينه البته البته غايب خواهد شد غايب شدنى که رستگارى نيابد از هالک بودن در آن غايب بودن مگر آن کسى که خداى تعالى ثابت دارداو را ببه قائل بودن به امامت او، وتوفيق دهد خداوند عالميان آن کسى را به دعاکردن وتعجيل فرج او را از حق تعالى در خواستن. احمد بن اسحاق گفت: گفتم اى مولاى من آيا علامتى ونشانى هست که به آن دلم آرام گيرد؟ در آن زمان حضرت خاتم الاوصيا به سخن درآمده به زبان عربى فصيح فرمود که: منم بقيه الله در زمين وانتقام کشنده از دشمنان حضرت رب العالمين پس طلب مکن اثر ونشان بعد از معاينه وروبرو ديدن احمد بن اسحاق گفت: بيرون آمدم شادمان وفرحناک، وروز ديگر به خدمت آن حضرت رفتم وگفتم: اى فرزند رسول خدا عظيم شد خوشحالى من وشادمانى من به سبب آنچه منت گذاشتى بر من بان، يعنى به نمودن حضرت صاحب الزمان، پس بيان فرماى که سنتى که جاريست در آن حضرت از خضر وذى القرنين چيست؟ امام - عليه السلام - فرمود که: آن سنت جاريه درازى غايب بودنست اى احمد پس گفتم که: اى فرزند رسول خدا غايب بودن او به طول خواهد کشيد؟ آن حضرت فرمود که: بلى به خدا قسم تا به مرتبه اى که برگردند ازين امر بيشتر قائلين به اين امر، وباقى نماند برين امر الا آن کسى که فرا گرفته است خدا عهد ازو به دوستى ما، ونوشته است در دل او ايمان، وتاييد نموده است او را به روحى از جانب خود اى احمد اين امريست از جانب خدا جلت عظمته، وسريست از سر خدا وغيبى است از غيب خدا، پس بگير آن چيزى را که آوردم از براى تو وپنهان دار آن را واز شکر کنندگان باش تا فرداى قيامت با ما باشى در اعلى مرتبه اى از مراتب بهشت برين. اللهم ارزقنا جوار اصفيائک الطاهرين برحمتک يا ارحم الراحمين.

نوشتن دیدگاه