1 . اسماء دختر عميس گفت : وقتى فاطمه (عليه السلام) حسن (عليه السلام) را به دنيا آورد ، رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از سفر بيامد و فرمود : اسماء پسرم را بياور من حسن را كه به پارچهء زردى پوشانيده بودم ، بر رسول خدا دادم . رسول خدا (صلى الله عليه وآله) آن پارچه را انداخت و فرود : مگر نگفتم هيچ كودكى را در پارچهء زرد قنداق نكنيد ؟ پس من كودك را به پارچهء سفيدى پيچيدم و به آغوش رسول خدا (صلى الله عليه وآله) دادم آن حضرت به گوش راست او اذان و به گوش چپش اقامه گفت . و از على (عليه السلام) پرسيد : او را چه نام نهاده اى ؟ عرض كرد : از شما سبقت نمى گيرم . فرمود : من نيز از پروردگارم سبقت نمى گيرم ، پس جبرئيل نازل شد و پيام آورد كه : پروردگارت سلام مى رساند و مى فرمايد : نام او را همانند نام فرزند هارون بگذار چون على (عليه السلام) نسبت به تو به منزلهء هارون است نسبت به موسى . جز اين كه بعد از تو ديگر پيغمبرى برگزيده نخواهد شد . رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از جبريل پرسيد نام پسر هارون چه بود ؟ گفت : شبر بود ، رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : زبان من عربى است جبرئيل گفت : نام او را حسن بگذار بعد از يك سال كه حسين (عليه السلام) به دنيا آمد همين مسأله پيش آمد ، جبرئيل دستور داد او را به نام پسر ديگر هارون ، شبير نام بگذار . باز رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : زبان من عربى است ، و جبرئيل گفت : او را حسين نام بگذار .
2 . ابوهريره گفت : خدا را به شهادت مى طلبم كه با رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بيرون رفتيم در بين راه آن حضرت صداى گريهء حسن و حسين (عليه السلام) را شنيد با شتاب به طرف فاطمه (عليه السلام) رفت و شنيدم كه پرسيد بچه‌هايم چرا گريه مى كنند ؟ گفت : از تشنگى . رسول خدا (صلى الله عليه وآله) برگشت تا از مشكى كهنه ، آبى پيدا كند ولى در آن از آب خبرى نبود ، آنگاه به مردم فرمود : آيا كسى از شما آب دارد ؟ كسى حتى قطره ء آبى نداشت ، يكى از بچه ها را از فاطمه گرفت . رسول خدا او را به سينه اش چسبانيد و زبان خود را در دهان او گذاشت و كودك شروع به مكيدن كرد تا آرام شد او را به مادرش داد و ديگرى را گرفت او را نيز بدين ترتيب سيراب نمود . (11)
3 . ابن ابى نعيم گفت : نزد عبد الله پسر عمر بودم كه مردى درباره ء خون پشه ، از وى سؤال كرد ، عبد الله بن عمر پرسيد أهل كجائى ؟ گفت : اهل عراقم ، عبد الله رو به حضار كرد و گفت : اين مرد را بنگريد كه از خون مگس مى پرسند در حالى كه همينها خون پسر پيغمبر را ريختند من خود از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) شنيدم كه مى فرمود : حسن و حسين دو ريحانهء من از دنيايند . (12)
4 . جابر روايت كرده است كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به على (عليه السلام) فرمود : سلام بر تو اى پدر دو ريحانهء من ، جان تو و جان دو ريحانهء من ، زيرا به زودى دور ركن تو فرو مى ريزد آن روز خدا خودش به داد تو برسد . يعنى تو را به خدا مى سپارم . چون رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از دنيا رفت ، على (عليه السلام) فرمود : اين يكى از آن دو ركن بود كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) خبر داد و چون فاطمه از دنيا رفت ، فرمود اين ركن دوم بود كه فرو ريخت . (13)
5 . أنس بن مالك گفت : بسيار مى شد رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مى شدم را ملاقات مى كردم و مى ديدم حسن و حسين ( عليها السلام ) بر روى سينهء ايشان نشسته اند و آن حضرت مى فرمايد : اينها دو ريحانهء من از اين امتند . (14)
6 . انس بن مالك مى گويد : از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) سؤال شد محبوبترين اهل بيت تو كيست ؟ فرمود : حسن و حسين ( عليها السلام ) . هر كس حسن و حسين ( عليها السلام ) را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر كس آنها را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است . (15)
7 . اسامة بن زيد گويد : پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) درباره ء حسن و حسين ( عليها السلام ) فرمود : اين دو تا پسران من و پسران دخترم هستند ، خدايا من اين دو تا را دوست مى دارم تو هم دوست بدار آنها را و كسانى را كه آنها را دوست مى دارند . (16)
8 . سلمان فارسى گفت : رسول خدا (صلى الله عليه وآله) درباره ء حسن و حسين ( عليها السلام ) مى فرمود : هر كس اين دو تا را دوست بدارد ، من هم او را دوست مى دارم و هر كس را من دوست داشته باشم ، خداوند نيز او را دوست مى دارد ، و هر كسى را كه خدا دوست بدارد ، داخل بهشت مى كند . و هر كس اين دو تا را دشمن بدارد ، من او را دشمن مى دارم و هر كسى را كه من دشمن داشته باشم ، خدا هم او را دشمن مى دارد و كسى را كه خدا دشمن بدارد ، او را داخل جهنم مى كند و براى او عذاب آماده است . (17)
9 . حاكم به سند خود از سلمان روايت كرده است كه گفت : از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) شنيدم كه مى فرمايد : حسن و حسين ( عليها السلام ) دو پسر منند هر كس آنها را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر كس مرا دوست بدارد ، خدا او را دوست مى دارد و هر كسى كه خدا او را دوست بدارد ، داخل بهشت مى كند و هر كس حسن و حسين را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است و هر كس مرا دشمن بدارد ، خدا او را دشمن مى دارد ، و هر كسى را خدا دشمن بدارد ، او را داخل آتش مى كند . ( حاكم مى گويد : اين حديث طبق شرط بخارى و مسلم صحيح است ) (18)
10 . انس بن مالك گفت : حسن و حسين ( عليها السلام ) شبيه ترين مردم به رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بودند . و به اين مضمون روايات متعددى وارد شده است . (19)
11 . ابوسعيد خدرى گفت : رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : حسن و حسين ( عليها السلام ) آقايان جوانان بهشت هستند .
12 . ابن ماجه در صحيح خود در باب فضائل اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به سند خود روايت كرد از ابن عمر كه گفت : رسول خدا فرمود : حسن و حسين ( عليها السلام ) سرور جوانان اهل بهشت هستند و پدرشان بهتر از آنهاست .
13 . زر بن حبيش از حذيفه روايت كرده كه گفت : در سيماى رسول خدا (صلى الله عليه وآله) آثار سرور و خوشحالى ديديم عرض كرديم اى رسول خدا ! در سيماى تو امروز آثار خوشحالى مى بينيم ؟ فرمود : چرا خوشحال نباشم كه امروز جبرئيل بر من نازل شد ، و مژده داد كه حسن و حسين ( عليها السلام ) سيد جوانان اهل بهشتند و پدرشان از آنها أفضل وبرتر است .
14 . ابن عباس از پيامبر بزرگوار اسلام (صلى الله عليه وآله) روايت كرده است : حسن و حسين ( عليها السلام ) سيد جوانان اهل بهشتند و هر كس اين دو را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر كس اينها را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است .
15 . عقبة بن عامر گفت : رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : هنگامى كه اهل بهشت در بهشت استقرار يافتند ، بهشت مى گويد : خدايا آيا به من وعده نفرموده بودى كه مرا به دو ركن از ركنهايت زينت بخشى ؟ خداوند مى فرمايد : آيا تو را با حسن و حسين ( عليها السلام ) زينت ندادم ؟ رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : آن وقت بهشت به خود مى بالد مانند باليدن عروس .
16 . ابن عباس گفت : روزى با رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بوديم كه فاطمه (عليه السلام) در حالى كه گريه مى كرد ، به رسول خدا وارد شد رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : پدرت به قربانت چرا گريه مى كنى ؟ عرض كرد : حسن و حسين (عليهما السلام) از خانه بيرون رفته اند و نمى دانم شب را كجا به سر مى برند . فرمود : گريه منما : خدايا آن دو را حفظ مى كند ، چيزى نگذشت كه جبرئيل نازل شد و گفت : اى محمد غم مخور آنان در باغ بنى نجار هستند ، رسول خدا (صلى الله عليه وآله) با اصحابش به باغ بنى نجار آمدند ديدند كه حسنين ( عليها السلام ) دست به گردن هم خوابيده اند . رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بى اختيار خود را به روى آن دو انداخت ، شروع به بوسيدن آنان كرد تا بيدار شدند ، حسن (عليه السلام) را به شانهء راست و حسين (عليه السلام) را به شانهء چپ خود ، سوار كرد و به راه افتاد . ابوبكر گفت : اى رسول خدا يكى از آن دو را به من بده ، رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : نعم المطى مطيهما ونعم الراكبان هما وأبوهما خير منهما حتى أتى المسجد . چه خوب شترى است مركب آنان و چه سواره‌هاى خوبى هستند آن دو ، و پدرشان از آن دو بهتر است تا به مسجد رسيدند . رسول خدا همچنان ايستاده بود و بچه ها هنوز روى شانه‌هايش بودند ، خطاب به مسلمانان فرمودند : مردم مى خواهيد شما را به بهترين افراد بشر از نظر جد وجده راهنمائى كنم ؟ همه گفتند : بلى اى رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : حسن و حسين ( عليها السلام ) كه جدشان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) خاتم پيامبران است وجده شان خديجه دختر خويلد كه سيده ء زنان اهل بهشت است . آيا مى خواهيد شما را به بهترين افراد بشر از نظر عمو و عمه راهنمائى كنم ؟ گفتند : بلى اى رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود : حسنين ( عليها السلام ) چون عمويشان جعفر و عمه شان ام هانى است . اى مردم ! مى خواهيد شما را به بهترين افراد بشر از نظر خاله و دائى راهنمائى كنم ؟ همه گفتند : بلى . فرمود : باز هم حسن و حسين ( عليها السلام ) چون دائى آنان قاسم پسر رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و خاله شان زينب دختر رسول خدا (صلى الله عليه وآله) است آنگاه فرمود : خدا مى داند كه حسن و حسين ( عليها السلام ) و عموها و عمه ها و دوستانشان در بهشت و دشمنانشان در آتشند .

- پاورقی -

 (11) - همان
(12) - همان
(13) - صحيح ترمذى ج 2 ، ص 307 .
(14) - صحيح ترمذى ج 2 ، ص 307 .
(15) - صحيح ترمذى ج 2 ، ص 307 .
(16) - كنز العمال ج 7 ، ص 106 .
(17) - صحيح بخارى ، كتاب بدء الخلق .
(18) - صحيح ترمذى ج 2 ، ص 308 .
(19) - صحيح ترمذى ، ج 2 ، ص 307 - كنز العمال ، ج 7 ، ص 106 - صحيح بخارى في كتاب بدء الخلق .

نوشتن دیدگاه