امام حسن (عليه السلام) به هنگام رحلت پدر گرامى خود ، در جمع سوگواران چنين ايراد خطبه فرمودند : در اين شب فردى از دنيا رخت بر بست كه پيشينيان از نظر عمل بر او پيشى نگرفتند و متأخرين از نظر عمل به او نخواهد رسيد او همراه پيامبر اسلام مجاهده مى نمود پس با نفس جهادگر او را نگه مى داشت ، پيامبر خدا با پرچم خود او را روانه مى ساخت ، پس جبرائيل از سمت راست ، و ميكائيل از سمت چپ او را حفظ مى كردند تا آنكه پيروزى را نصيب مسلمين مى ساخت . به خدا قسم ! در اين شبى كه فرود آمدن قرآن ، در آن انجام پذيرفته است و عيسى بن مريم در آن عروج داده شده است ويوشع بن نون وصى موسى در آن فوت نموده است شخصيتى از دنيا رفته است كه از درهم و دينار و طلا و نقره جز 700 درهم از خود باقى نگذاشته است ، هفتصد درهمى كه از خيرات و عطاياى او به قصد تأمين خدمتگزار منزل ، كنار گذاشته بود . هر كس كه مرا مى شناسد شناخته است و هر آن كس كه مرا نشناخته است ، پس خودم را معرفى مى نمايم ، من حسن بن على فرزند پيامبر و فرزند وصى پيامبر خدا هستم . ما از اهل بيت رسالتيم كه جبرئيل در منزل ما فرود مى آمد و بالا مى رفت . ما از خاندانى هستيم كه خداوند رجس و ناپاكى را از آن خاندان بيرون برده است . ما از خاندانى هستيم كه خداوند مودت و دوستى آنان را بر هر مسلمانى فرض و واجب ساخته است . خداوند متعال به پيامبر خود فرموده است : من در برابر زحمات رسالت ، هيچ اجر و پاداشى جز مودت خويشاوندان مسئلت نمى دارم و باز فرمود : كسى كه حسنه اى را كسب نمايد بر او مى افزائيم و دريافت حسنه ، عبارت از مودت و دوستى ما اهل بيت رسالت مى باشد .
5 . در جمع سوگواران :
- بازدید: 959