آنچه گفته شد، پيرامون نظامات به اصطلاح دموکراسي است که تقريباً بيشتر نظامات کنوني جهان مدّعي آن هستند امّا نظامات ديگر مثل نظامات کمونيستي وتک حزبي معايب ومفاسدشان بيش از اينها است.
در اين نظامات، ديکتاتوري وبي اعتنائي به حقوق بشر وکرامت وحريّت انسان به گونه بي سابقه اي جريان دارد وعده اي که گاه شماره آنها به ده در صد ديگران نمي رسد مالک الرقاب ومطلق العنان هستند. وبه اسم حزب وترقّي، بدترين تجاوزات را به حقوق ديگران معمول مي دارند، واگر در آنجاها اکثريت، اقليت را ملزم به قبول تصميمات خود مي کنند در اينجاها اقليت زورمند وسلطه گر وخون خوار بر اکثريت تحميل شده وخود را قيّم ومالک وصاحب اختيار اکثريت قرار داده است.
وخلاصه دنيا در بين سلطه جويان اين نظامها، بدترين حالات را مي گذارند ودست رنج زحمتکشان وکشاورزان وکارگران، صرف تقويت تسليحات پاسداري از اين حکومتهاي فاسد مي شود وهزينه هائي که اگر به مصرف نيازمنديهاي بشر مي رسيد امروز صدها ميليون انسان با رنج ودرد گرسنگي وبيماريهاي گوناگون وکمبودها وفشارهاي طاقت فرساي تأمين معاش ابتدائي دست به گريبان نبودند.
به نظر مي رسد که سخن گفتن از معايب ومفاسد اين نظامها ومکتبها توضيح واضح باشد، واگر رسانه هاي گروهي ومطبوعات در اختيار انسانها، وافکار سالم بود، احدي به اين نظامها گرايش پيدا نمي کرد وفريب زمامداران آنها را که هر روز در نقطه اي از جهان، مثل فلسطين وافغانستان ولهستان واريتره ونقاط ديگر به وحشي ترين جنايات دست مي زنند نمي خورد.(6)
فقط در اينجا آنچه بايد توضيح داده شود در باره آن دسته نظامات سوسياليستي ودموکراسي است که مي خواهند با حفظ دين وبه قول خودشان عدم تعرّض به عقايد مذهبي واحترام از نظامات عبادي واخلاقي وآزادي تبليغ دين ورفتن به معابد، موجوديت داشته باشند ودين را در معابد وپرداختن به اخلاق فردي وعبادات، منحصر ومحبوس سازند. ونزديک به يک قرن است که استعمارگران کوشش مي کنند آن را به مسلمانان نيز به قبولانند وآنان را که از اين نظرها وآراء ضد اسلامي طرفداري مي کنند روشنفکر ومتعهد ومتجدد ومترقي مي خوانند.
در اينجا توضيح مي دهيم اگر مقصود اين است که سوسياليسم ودموکراسي وحاکميت ملي، با دين معارضه اي ندارند وهر دو مي توانند پا به پاي يکديگر به پيش بروند زيرا قلمرو سيادت ومداخله آنها با هم ارتباط ندارند قلمرو نظام هر گونه که باشد حکومت وسياست وبازار وخيابان واداره وکارخانه وقضاوت وقانون واينگونه امور است; وقلمرو دين، کليسا ومعبد واخلاق ونوع پروري وکارهاي بشر دوستانه ونيايش وپرستش است. پاسخ مي دهيم اين بر حسب تفسير نادرستي است که شما از دين مي نمائيد واين عين تخطّي وتجاوز به قلمرو دين است.
اين تفسير اگر با آنچه مسيحيان به آن معتقدند وآن را تعليمات مسيح مي دانند مطابق باشد با رسالات آسماني از جمله رسالت مسيح وخصوصاً با رسالت اسلام که جهاني است وبيشتر احکام وتعليمات آن مربوط به اموري است که شما آن را از قلمرو دين خارج مي شماريد مخالف است وهر مسلماني با قاطعيت آن را ردّ مي کند.
اسلام هرگز اجازه نمي دهد که در کوچکترين احکام وبرنامه هايش، تحريف وتغييري داده شود وحتي حکم مستحب ومکروه آن را واجب يا حرام يا مباحش را مکروه يا مستحب بگويند:
حلال محمد صلي الله وعليه وآله حلال الي يوم القيامة وحرام محمد صلي الله وعليه وآله حرام الي يوم القيامة.
واگر مقصود اين است که در قوانين واحکام ونظامات مالي وقضائي وکليه امور، قانون اسلام جاري باشد وفقط در انتخاب حکومت، نظام اکثريت را بياورند وبه روش دموکراسي وحاکميّت ملي وحکومت مردم بر مردم بروند، واين نظر را بپذيرند که اسلام در امر رژيم ونظام اداره ساکت است ودر عين حال که اطاعت از اولي الامر به صريح قرآن مجيد واجب است در طرز تعيين وليّ امر وروش مديريّت جامعه پيشنهاد ودستوري ندارد.
چنانکه اخيراً هم بعضي به اصطلاح روشن فکران اهل سنّت ونيز نظر به اينکه جريان خلافت را در صدر اسلام نتوانسته اند بر پايه يک برنامه معيّن قرار دهند واز سوي ديگر نيز نمي خواسته يا مصلحت نديده اند که آن جريانها را که موجب خانه نشيني امام منصوص گرديد غير شرعي اعلام کنند همين نظر را اظهار نموده که در امر زمامداري دستور وبرنامه شرعي وجود ندارد ومردم، خود بايد اين مشکل را در هر عصر به هر شکلي که صلاح ديدند علاج نمايند که طبعاً يکي از اين شکلها هم نظام اکثريت مي باشد.
وشگفت انگيز اين است که بعضي شيعه زاده هاي به اصطلاح روشن فکر نيز چون ديده اند نصوص بسياري را که بر خلافت وامامت امير المؤمنين عليه السلام وتعيين آن حضرت به جانشيني پيغمبر صلي الله وعليه وآله دلالت دارد ونظام شورائي وحکومت مردم بر مردم را در اسلام بي موضوع مي سازد نمي توانند انکار کنند، طرح ديگري ريخته ونظر ديگري اظهار نموده اند که هم غرب زده ها وشيفتگان نظام شورائي واکثريت ودموکراتيک را راضي کنند، وهم در محيط شيعه، معتقدان به نظام امامت را اگر بتوانند اغفال نمايند.
از سخنان اين شخص استفاده مي شود که گزينشهاي متعدّد پيغمبر اسلام صلي الله وعليه وآله وتعيين هاي رسمي واعلام هاي مکرر آن حضرت که در کمل صراحت، امير المؤمنين علي عليه السلام را به امارت مؤمنين وامامت وولايت منصوب داشته است معرّفي است ونصب وتعيين نيست واصلاً رژيم امامت يک رژيم موقّت است ومقدمه نظام شورائي است وبراي اينکه بچه هاي آشنا به اصطلاحات غرب وشرق گفتارش را بپذيرند امامت را به رژيمهاي انقلابي سفارش شده در کنفرانس (باندونک) تشبيه کرده که رهبر انقلاب براي اينکه جامعه هنوز آمادگي آن را نيافته است که کارش به خودش واگذار شود يک نفر را که از همه بيشتر آگاه به انقلاب واهداف آن باشد وبتواند مردم را در مسير انقلاب رهبري کند به مردم معرّفي مي نمايد.
اين مضمون دو نظر روشن فکرانه در محيط سنّي وتشيّع است. امّا پاسخ به اين دو نظر:
پاسخ به نظر اوّل اين است که مهمل گذاردن چنين امر مهمي که در امور دنيا وبلکه آخرت مردم امري به اهميّت آن کم پيدا مي شود خلاف لطف واوصاف کماليه خدا وخدائي خدا است وعلاوه، اقرار به نقص دين است که به صريح آيه (اليوم أکملت لکم دينکم)(7) کامل گرديده است وچگونه مي شود که معرفت امام با اين همه تأکيد واجب شده باشد واطاعت امام نيز بر حسب: (أطيعوا الله وأطيعوا الرسول واُولي الامر منکم)(8) واجب شده باشد امّا امامي که بايد شناخته شود معرفي نشده باشد ووليّ امري که اطاعت از آن واجب است معلوم نشده باشد اين نظر چنانکه قبلاً به آن اشاره کرده وبعد هم اشاره مي نمائيم کاملاً غير منطقي است وقابل قبول نيست.
و امّا پاسخ به نظر دوّم اين است که اولاً اصولاً نظام دموکراسي وحکومت مردم بر مردم با شرايع ابراهيمي وتوحيدي خصوصاً اسلام که ابعاد گوناگون توحيد را شرح وبسط داده ودعوت توحيدش خالص ودور از شائبه هاي شرک در اختيار بشريت قرار دارد منافات دارد وقبول اين گونه رژيمها با قبول سائر نظامات اسلام مثل تلفيق بين شرک وتوحيد است. بين حکومت خدا بر مردم وحکومت مردم بر مردم همان فاصله است که بين حکومت خدا بر مردم وحکومت شاه بر مردم است:
(الله ولي الذين آمنوا يخرجهم من الظلمات الي النور والذين کفروا أوليائهم الطاغوت).(9)
نظام اسلام، حکومت خدا واحکام خدا است وولايتها هم بايد از جانب او وبه اذن وتشريع او باشد. ثانياً نظام امامت نظام موقت نيست وچنانکه امير المؤمنين عليه السلام مي فرمايد:
اللهم بلي لا تخلوا الارض من قائم لله بحجة(10) = هيچ عصر وزماني زمين خالي از وجود حجّت وامام نخواهد بود.
وثالثاً آياتي مثل: (اني جاعل في الارض خليفة)(11) و(يا داود انا جعلناک خليفة في الارض)(12) و(اني جاعلک للناس اماماً)(13) صراحت دارند بر اينکه امامت معرفي ساده نيست بلکه جعل وانتصاب الهي است. ورابعاً اين همه نصوص وروايات که در مورد امامت ائمه: رسيده است به صراحت دلالت بر انتصاب آنها به امامت دارد وهرگز به اين صورت که: آنچه از سوي خدا وپيغمبر انجام مي شود معرّفي است امّا تعيين وگزينش بايد از جانب مردم باشد. قابل توجيه نيست زيرا سؤال مي شود اگر مردم، ديگري را به زمامداري برگزيدند آيا وجوب اطاعت خواهد داشت يا نه؟ وآيا شخص معرّفي شده بدون گزينش مردم به خصوص با گزينش ديگري، وجوب اطاعت دارد يا نه؟ وآيا خود شخص معرّفي شده بايد از برگزيده مردم اطاعت کند يا نه؟
اينها سؤالاتي است که پاسخ صحيحش ردّ اين نظريه به اصطلاح روشن فکرانه است.

- پاورقی -

(6) اگر انسان شرافتمندي بخواهد عليه اين نظامها، ادّعا نامه صادر کند بايد کتابها بنويسد وسر انجام بگويد صد آفرين به عالم حيوانات درنده وشهوتران!!
همين امروز (دهم ماه مبارک1402) که اين پاورقي را در اينجا مي نويسم راديو بي بي سي اطلاع داد که عده اي از نمايندگان کنگره آمريکا به اعتياد وآميزش با جوانهائي که با کنگره به عنوان نامه رسان وشغل هاي ديگر در ارتباط بوده اند متهم شده اند. اين نمايندگان بزرگترين مجمع سياسي جهان که در تعيين سياستهاي جهاني ونظام فرهنگي واجتماعي واقتصادي آمريکا مؤثرند وجريانهاي استعمار آمريکا وجنايات آن را رهبري مي نمايند وبه قدرت تکنيک وصنعت افتخار مي کنند اين جوانها را فريب داده وبه وعده ترفيع مقام ورتبه در منجلاب فساد وارد مي نمايند. از اين گونه خبرها از غرب وشرق متمّدن ومترقّي بسيار شنيده ومي شنويم. آلبرت ماشه رهبر کمونيستهاي فرانسه سالها است که با زن قانوني فرد ديگري زندگي مي کند واز آن زن دو فرزند هم دارد.
نظامهاي کنوني، نظامهائي است که امثال ريگان وبرژنف وميتران وتاچر از آنها سر در مي آورند وجنايات فلسطين ولبنان وافغانستان ونقاط ديگر را براي توسعه طلبي واستثمار انسانهائي که در انسانيت قيمت يک فردشان از تمام استعمارگران آمريکا وکمونيستهاي روسيه بيشتر است مرتکب مي شوند وهمه اين جنايات را تجدّد وترقّي گفته وبه اسم صلح وهمزيستي مرتکب مي شوند.
(7) سوره مائده، آيه3.
(8) سوره نساء، آيه59.
(9) خدا يار اهل ايمان است، آنان را از تاريکي هاي جهان بيرون آرد وبه عالم نور برد; وآنان که راه کفر ورزيدند يارشان شيطان وديو رهزن است که آنها را از عالم نور بيرون آورده وبه تاريکيهاي گمراهي افکنند. سوره بقره آيه257.
(10) نهج البلاغه، حکمت139.
(11) سوره بقره، آيه30.
(12) سوره ص، آيه26.
(13) سوره بقره، آيه124.

نوشتن دیدگاه