كه مى‏گويد از عمار شنيدم كه گفت: عايشه همسر رسول خدا صلى ‏الله‏ عليه‏ و ‏آله در دنيا و آخرت مى‏باشد. او داستانى بدينصورت نقل مى‏كند:
«لما سار طلحة وزبير وعايشة إلى البصرة بعث على عليه‏السلام عمار بن ياسر وحسن بن على عليه‏السلام فقد ماعلينا الكوفة فصعد المنبر... وقام عمار اسفل من الحسن فاجتمعنا اليه فسمعت عمارا يقول: إنّ عايشة قد سارت إلى البصرة ووالله إنّها لزوجة نبيكم في الدنيا والآخرة ولكن الله تبارك وتعالى ابتلاكم ليعلم اياه تطيعون أم هى»(4).
يعنى: چون طلحه و زبير و عايشة به بصره رفتند، امام على عليه‏السلام ، عمار و امام حسن عليه‏السلام را به كوفه فرستاد... شنيدم كه عمار مى‏گفت: عايشه به بصره رفت و به خدا قسم كه او همسر پيامبرتان در دنيا و آخرت مى‏باشد و لكن خدا شما را آزمود تا معلوم شود از او اطاعت مى‏كنيد يا از عايشه.
در بررسى اين چهار دسته روايت كه مضمون همه آنها برترى دادن عايشه بر همه زنها مى‏باشد، بايد گفت كه يا راويان اخبار دروغ گفته و آن را به رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نسبت دادند يا -العياذ بالله- رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله بى حساب از افراد تعريف مى‏كرد. از يك طرف جنگ با على عليه‏السلام را به منزله جنگ با خود دانسته و از طرفى عايشه را همسر خود در بهشت مى‏داند.
حديث عبد اللّه بن زياد اسدى نيز بسيار ناشيانه جعل شده است؛ زيرا از يك طرف مى‏گويد: عايشه در اعلا عليين بهشت است و از يك طرف همه آنانيرا كه در ركاب او با لشگر أمير المؤمنين عليه‏السلام مى‏جنگيدند غير مطيع خدا مى‏داند! البته ما نيز مى‏گوئيم كه هركس با عايشه همكارى كرد با خدا مخالفت كرد. اينان را چه مى‏شود. اگر كسى به حكومت وقت زكات ندهد مرتد بوده ولى اگر علاوه بر آن به جنگ با آن برخيزد در بالاترين درجات بهشت است.
البته ما علت اينهمه تعريف و تمجيد از عايشه را دشمنى او با أمير المؤمنين عليه‏السلام مى‏دانيم نه اينكه او از فضائل انسانى بهره‏مند و از رذائل اخلاقى دور بوده است. به خواست خدا در همين نوشتار و با استفاده از همين صحاح شمه‏اى از اخلاق و رفتار او را بيان مى كنيم تا اهل انصاف بدانند:
 «آنكه چون پسته ديدمش همه مغز      پوست بر پوست بود همچو پياز».
عموم دانشمندان اهل سنت بويژه صاحبان صحاح منتهاى كوشش خود را به كار بردند تا از نقل معايب دشمنان اهل بيت خوددارى كنند و در عوض تا آنجا كه توانستند براى آنها فضائلى برشمردند.
اما مى‏بينيم در لابلاى آنچه كه خود آوردند حقايقى آشكار گشته است كه بسيار جالب است. ما آنچه را كه اينان درباره «عايشه در صحاح» نوشتند، در ضمن 24 قسمت نقل مى كنيم:

- پاورقی -

(4) صحيح بخارى، ج 9، ص 70، كتاب الفتن، باب بعد از باب الفتنة التى تموج...، وباب بعد از آن (هر دو باب بى نام مى‏باشند).ترمذي نيز ذيل حديث را كه تعريف از عايشه مى‏باشد در كتاب المناقب، ح 3889، آورده است.

نوشتن دیدگاه