46 «وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ»
 
ترجمه :
46. و نبودى به جانب طور سينا زمانى كه ما ندا در داديم، ولكن از راه رحمت از جانب پروردگار تو خبر پيدا كردى براى اينكه انذار فرمايى قومى را آنچه آمد آن ها را از انذار كننده از پيش از تو، باشد كه اين قوم متذكر شوند و پند بگيرند[1] .
   
تفسير :
[خبر دادن قرآن از قضاياى حضرت موسى]
(وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا)[2] ؛ چه موقعى كه با موسى تكلم كرديم  و او را فرستاديم براى فرعونيان و چه موقعى كه دعوت كرديم او را در ميقات چهل شب تا الواح تورات را بر او نازل كرديم و چه موقعى كه هفتاد نفر را آورد كه كلام ما را با او بشنوند در ميقات (وَ إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى لَنْ نُوْمِنَ لَکَ حَتّى نَرَى اللهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصّاعِقَةُ)[3]  الآية و چه موقعى كه موسى عرض كرد: (رَبِّ أَرِنِى  أَنْظُرْ إِلَيْکَ قالَ لَنْ تَرانِى وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ)[4]  الآيه.
 (وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ) ما خداوند تو تمام اين قضايا را به تو وحى نموديم و در اين قرآن مجيد بيان كرديم و غرض از اين وحى و بيان (لِتُنْذِرَ قَوْماً) براى اينكه انذار فرمايى امت خود را تا صفحه قيامت كه قوم تو هستند (ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِکَ) آنچه را كه آمد آن‌ها را از انذار كننده پيش از تو مثل نوح، هود، صالح، ابراهيم، لوط، شعيب، موسى، داوود، سليمان، زكريا، يحيى، عيسى و ساير انبيا و رسل. آن‌هايى كه پذيرفتند سعادتمند شدند و آن‌هايى كه مخالفت كردند هلاك شدند.
(لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ) باشد كه قوم تو متذكر شوند و پند بگيرند و سعادتمند شوند.

___________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: وآندم كه موسى را ندا درداديم ، تو در جانب طور نبودى، ولى اين اطلاع تورحمتى است از پروردگار تو، تا قومى را كه هيچ هشدار دهنده‌اى پيش از تو برايشان نيامده است بيم دهى، باشد كه آنان پند پذيرند.
[2] .  طُور : كوه، قله، گفته شده هر كوهى را طور گويند. بعض كتب لغت آن را لغت سريانى دانسته‌اند. طور سينا: كوهى است در شام وبعضى گفته‌اند نزديكى ايله. اين كلمه ده بار در قرآن كريم به كار رفته است وهمه آن‌ها درباره طور سيناى موسى است وهمان كوهى است كه خداوند با موسى در آن تكلم كرد. مجمع البحرين: ج3،ص378 و لسان العرب: ج4، ص508، ماده «طور».
[3] .  چون گفتيد: اى موسى، تا خدا را آشكارا نبينيم، هرگز به تو ايمان نخواهيم آورد،پس درحالى كه مى‌نگريستيد صاعقه شما را فرو گرفت. سوره بقره: آيه 55.
[4] .  پروردگارا، خود را به من بنماى تا تو را بنگرم. فرمود: هرگز مرا نخواهى ديد، ليكن به كوه بنگر. سوره اعراف: آيه 143.

نوشتن دیدگاه