بر هر زن عاقل و شايسته ، سزاوار است مخارج و مصارف و احتياجات خود و فرزندانش را براساس سنجش ميزان درآمد شوهر تنظيم كند، و در اين مورد بلند پروازى ننمايد. همانطور كه در تاسيس يك ساختمان ، نخست با فكر و برنامه به طرح ريزى و نقشه كشى پرداخته مى شود و از آن پس به پياده كردن آن طرح اقدام مى كنند و هراندازه كه معمار ماهرتر باشد، آن ساختمان كاملتر خواهد بود، امور اقتصادى نيز چنين است . تنظيم برنامه اقتصاد زندگى براساس محاسبه و اندازه گيرى درآمد و مخارج ، آنقدر مهم است كه نيمى از كسب و تحصيل ثروت محسوب مى شود.
بى توجهى به اين امر، حيات اقتصادى خانواده را مختل كرده ، آن را دستخوش نابسامانى كمرشكن قرار خواهد داد.
امام رضا (عليه السلام ) فرمود:
من رضى عن الله تعالى بالقليل من الرزق رضى الله عنه بالقليل من العمل .(1)
كسى كه به روزى اندك از خداوند خشنود باشد، خداوند از او به عمل كم خشنود خواهد شد.
قال على بن موسى الرضا (عليه السلام ): القناعة تجتمع الى صيانة النفس ‍ وعز القدر وطرح موونة الاستكثار والتعبد لاهل الدنيا.(2)
امام رضا (عليه السلام ) فرمود: ثناعت نفس آدمى را از خطا و لغزش نگاه مى دارد و موجب مى شود كه انسان در جمع ثروت نپردازد و خود را در نزد اهل دنيا خاضع و حقير نكند، (قناعت باعث خويشتندارى و ارجمندى ، و آسوده شدن از زحمت فزون خواهى ، و بندگى در برابر دنياپرستان است ).
فقيه و عارف و مفسر قرآن ، مرحوم ملامحسن فيض كاشانى رحمه الله عليه مى فرمايد:
((اگر انسان در مسائل اقتصادى به زير دست خود و در مسائل اخلاقى به بالاتر از خود نگاه كند. هرگز گرفتار مسائلى كه نتواند جوابگوى آن باشد، نخواهد شد)).(3)
گروهى مى پندارند كه راه حل تمام مشكلات خانوادگى بالاترين سطح معيشت است ولى مى بينيم در برخى خانواده ها كه به سطح بالاى معيشت رسيده اند، نه تنها مشكلات خانوادگى خود را حل نكرده اند، بلكه در كلاف سردرگم بسيارى از مشكلات ديگر غلتيده اند. فراهم بودن امكانات رفاه و آسايش در زندگى نخستين مرحله در راه رسيدن به سطح درست زندگى است . آسايش و رفاه وقتى سودمند است كه موجبات آسايش وجدان و سعادت قلبى و معرفت عقلى نيز تامين شود و آدمى تنها در پرتو عمل به قوانين حياتبخش اسلام به اين هدف خواهد رسيد.
قال الرضا (عليه السلام ): من اصبح وامسى معافى ، فى بدنه ، آمنا فى سربه عنده قوت يومه ، فكانما حيزت له الدنيا.(4)
امام رضا (عليه السلام ) فرمود: ((هر كس صبح و شام كند، در حالى كه تندرست و داراى امنيت و آرامش خاطر باشد و قوت روزانه خود را داشته باشد، گويا كه همه دنيا براى او فراهم است )).
اگر زن حقيقتا قصد سازش با شوهر داشته باشد، همواره در مقام دلجويى از شوهر و به دست آوردن دل او برآمده و هيچوقت كارى نخواهد كرد كه دل شريكش از او ملول و آزرده گردد، بلكه مراقب است كه توقعات خود را در حد توان او محدود سازد و هرگز شوهر خود را به انجام كارهايى كه در حد توان او نيست ، مجبور نمى كند.(5)
فرد داراى بينش الهى مى داند، آرزهاى آدمى بسى نامحدود و گسترده است . او به هر آرزويى دست يابد، در آرزوى ديگر بر رويش باز مى شود. به علاوه ، نعمتهاى مادى داراى عوارض ناگوار و مشكلات گوناگونى است و هيچ نعمت مادى ، خالص از ضرر و خطر يافت نمى شود ولى نعمت هاى معنوى پايدارتر و جاوادنه تر است .
((حضرت زهرا (عليهما السلام ) يك چيزى كه مربوط به دنيا بود، از خداوند درخواست كرد و خداوند هم به او داد. اما همين كه متوجه شد خداوند در مقابل آن ، چيز بزرگترى را در بهشت از او گرفته ، عرض ‍ كرد:
((بار الها! از درخواستم پشيمانم ، اين را از من بگير)).(6)

______________________________________________________

1- انوار البهيه ، ص 346.
2- مسند الامام الرضا، جلد 1، ص 272.
3- محجة البيضاء، جلد 7، ص 326.
4- جامع السعادات ، جلد 2، ص 48.
5- البته در صورتى كه مرد با وجود توانايى مالى ، به تهيه وسايل لازم براى رفع نيازهاى ضرورى و عرفى همسرش در جهات مختلف خوراك ، پوشاك ، مسكن اقدام نكند، از وظايف پيشوا و متصدى امور مسلمين است كه تكليف آنان را روشن كند و در صورت لزوم به جدايى آنان حكم دهد.
من كانت عنده امراءة فلم يكسها عورتها ولم يطعمها كان حقا على الامام ان يفرق بينهما. (من لا يحضره الفقيه ، كتاب النكاح ، ص 424، حديث 4).
((هر كه زن دارد، ولى خوراك و پوشاكش را تاءمين نمى كند، وظيفه پيشواى مسلمانان است كه آنها را از هم جدا كند)).
6- بحارالانوار، جلد 43، ص 47.

نوشتن دیدگاه