عن الجعفرى ، قال : سمعت اباالحسن (عليه سلام ) يقول : مالى راءيتك عند عبدالرحمن بن يعقوب ؟ فقال : انه خالى ، فقال : انه يقول فى الله قولا عظيما، يصف الله ولا يوسف ، فاما جلست معه وتركتنا واما جلست معنا وتركته ؟ فقلت : هو يقول ، ماشاء، اى شى ء على منه اذا لم اقل مايقول ؟ فقال ابوالحسن (عليه سلام ) اما تخاف ان تنزل به نقمة فتصيبكم جميعا اما علمت بالذى كان من اصحاب موسى (عليه سلام ) وكن ابوه من اصحاب فرعون فلما لحقت خيل فرعون موسى تخلف عنه ليعظ اباه فيلحقه بموسى فمصى ابوه وهو يراغمه حتى بلغا طرفا من البحر فغرقا جميعا فاتى موسى (عليه سلام ) الخبر، فقال : هو فى رحمة الله ولكن النقمة اذا نزلت لم يكن لها عمن قارب المذنب دفاع .(1)
((ابوهاشم جعفرى )) يكى از شاگردان امام رضا (عليه سلام ) گويد: از امام رضا (عليه سلام ) شنيدم كه به من فرمود: چرا تو را مى بينم كه با ((عبدالرحمن بن يعقوب )) همنشينى مى كنى ؟ جعفرى گويد: عرض ‍ كردم ، او دايى من است . امام فرمود: او درباره ذات پاك خدا مطالب نامناسبى مى گويد كه ساحت پاك خدا از آن منزه است . خدا (به صورت اجسام و اوصاف آن وصف مى كند) در حالى كه خدا قابل توصيف نيست پس يا با او همنشين باش و ما را ترك كن و يا با ما همنشين باش و از او دورى كن . ابوهاشم گويد: عرض كردم ، او هر عقيده اى دارد و هر چه مى گويد، بر من چه زيانى دارد با اينكه من بر عقيده حق خود استوار هستم و از عقيده او دورى مى كنم . امام رضا (عليه سلام ) فرمود: آيا نمى ترسى كه بلايى به او برسد و تو نيز به بلاى او بسوزى ؟! آيا به اين داستان آگاهى ندارى كه شخصى از ياران حضرت موسى (عليه سلام ) بود، ولى پدرش از ياران فرعون بود، هنگامى كه سپاه موسى (عليه سلام ) ملحق سازد، ولى پدر سخن او را رد مى كرد و همچنان باهم ستيز مى كردند تا اينكه هر دو به كنارى از دريا رسيدند، ناگاه بلاى غرق شدن فرعونيان فرا رسيد و آن پسر نيز همراه پدر غرق شد، وقتى كه اين خبر به موسى (عليه سلام ) رسيد، موسى (عليه سلام ) فرمود: او در رحمت خداست ولى چون عذاب فرود آيد، از آن كس كه نزديك گنهكار است ، دفاعى نشود.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1- اصول كافى ، جلد 2، ص 374 و 375

نوشتن دیدگاه