امام صادق (علیه السلام) فرمود:
عالمى ‌نزد عابدى رفت و به او گفت نماز خواندنت چگونه و در چه حد است؟

عابد گفت: مانند منى را از نمازش می پرسند؟!
در صورتی كه من از فلان زمان و فلان وقت عبادت خدا می كنم.
عالم گفت: گريه كردنت چگونه است؟
گفت چنان می ‌گريم كه اشك هايم روان مى‌ شود.
عالم گفت: همانا اگر خنده كنى و ترسان باشى،
بهتر است از اينكه گريه كنى و ببا لى.
هر كه به خود ببالد چيزى از عملش بالا نرود (پذيرفته نشود).

اصول كافى ج: 3 ص: 428

ارسالی توسط آقای محمد نژاد رمضان

نوشتن دیدگاه