از روزی که عایشه مردم را علیه عثمان شورانید و انقلاب بزرگی در مدینه به وجود آورد؛ میانه او با بنی‌اُمَیّه که از خاندان عثمان و طرف‌دار وی بودند، بسیار تیره شد و این اختلاف و تیرگی، با کشته ‌شدن عثمان، به عداوت و دشمنی آشتی‌ناپذیری مبدّل گردید.
ولی هنگامی که امام علی‌علیه‌السّلام به خلافت رسید و عایشه، علیه وی شورش نمود؛ این دو قطبِ مخالف، یعنی عایشه و بنی‌اُمَیّه، آشتی کرده و کاملاً به هم نزدیک شدند.
عایشه و بنی‌اُمَیّه، با این که دشمن یکدیگر بودند؛ ولی در یک مورد، اشتراک هدف داشتند؛ چرا که هر دو، سخت با حضرت علی‌علیه‌السّلام مخالف بودند.
این هدفِ مشترک، سبب گردید که آن دو قطبِ مخالف، به یکدیگر بپیوندند و به هم، دست دوستی و اتّحاد دهند.
بنی‌اُمَیّه، در زیر پرچم عایشه گرد آمدند؛ دشمنی و عداوت را به دوستی و اتّحاد مبدّل ساختند و نیرویشان را در یک جا متمرکز نمودند، تا حضرت علی‌علیه‌السّلام را از خلافت براندازند و سپس، به اختلافات قبلی خود بپردازند.
به همین منظور بود که جنگ جَمَل را به وجود آوردند؛ ولی بر خلاف انتظارشان، امام علی‌علیه‌السّلام در این جنگ، غالب و پیروز گردید و عایشه را پس از تحمّل شکستی سخت، به خانه‌اش باز گرداند.
عایشه، گرچه پس از جنگ جَمَل، قدرت، نیرو و نفوذ خود را از دست داده بود، ولی با این حال، نمی‌توانست دست به روی دست بگذارد و آرام بنشیند و آن همه ناراحتی‌های روحی و عقده‌های درونی‌اش را تحمّل کرده و به سکوت بگذراند.
این بود که عایشه، ارتباط و اتّحاد خویش با بنی‌اُمَیّه و به‌ویژه معاویه را بیش از پیش، محکم‌تر ساخت و یک پیمانِ هماهنگی با آنان به وجود آورد و با یاری آنان، دوباره فعّالیّت‌های خود را بر ضدّ امام علی‌علیه‌السّلام آغاز نمود.
او مقدّمات قیام دیگری را فراهم ساخت و در نتیجه، جنگ دیگری را علیه حضرت علی‌علیه‌السّلام به وجود آورد که از جنگ جَمَل شدیدتر و آثار و عواقب آن، بسی خطرناک‌تر و زیان‌بارتر بود.
آری! عایشه از قیام و مخالفت خود با امام علی‌علیه‌السّلام دست‌بردار نبود و پس از جنگ جَمَل، از راه جنگ سرد و حربه زبان، قیام دیگری را علیه حضرت علی‌علیه‌السّلام آغاز نمود.
این جنگ، با کشته شدن امام علی‌علیه‌السّلام نیز به اتمام نرسید و دامنه آن تا آخرین روزهای دوران حیات عایشه، ادامه یافت.
آری! تا عایشه زنده بود، مخالفتش با علی و فرزندان وی‌علیهم‌السّلام ادامه داشت و این بار، جنگِ او، در قالب حدیث‌سازی علیه حضرت امام علی‌علیه‌السّلام بود که متأسّفانه، اثرات زیان‌بار آن تا به امروز بر جای مانده و پس از قرن‌ها، آثار شوم این جنگ، از دامن مکتب اسلام زدوده نشده است.

نوشتن دیدگاه