اهل تسنن می گویند اعتقاد شما بر وصایت حضرت علی (علیه السلام) , نشانه بطلان مذهب شیعه است, چون لازمه این عقیده, متهم ساختن صحابه به كتمان است.
یعنی اینكه صحابه, قضیه امر خلافت حضرت علی (علیه السلام) را كتمان كردند و در حق پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) خیانت كردند.
احمد بن حنبل, رئیس حنابله, متوفای 241 كه خودش هم می گوید كه هر روایتی را در مسند من ندیدید, بدانید كه صحیح نیست و من هر روایتی را كه صحیح بود, در این مسند آورده ام.
ایشان نقل می كند از عبد الرحمن بن أبی لیلا كه:
فحدثنی انه شهد علیا رضی الله عنه فی الرحبة, قال: أنشد الله رجلا سمع رسول الله صلی الله علیه و سلم و شهده یوم غدیر خم الا قام و لا یقوم الا من قد رآه. فقام اثنا عشر رجلا. فقالوا: قد رأیناه و سمعناه حیث أخذ بیده, یقول: اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله, فقام الا ثلاثة لم یقوموا, فدعا علیهم فاصابتهم دعوته.
وقتی امیرالمؤمنین (علیه السلام) خلیفه شد, عده ای كه به دنبال پست و مقام و مال و منال بودند, شروع كردند علیه امیرالمؤمنین (علیه السلام) تبلیغ كردن. امیرالمؤمنین (علیه السلام) گفت كه خلیفه واقعی من هستم و پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مرا منصوب كرده است و كسانی كه قبل از من بوده اند, همه بر باطل بوده اند.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) در رحبه كوفه, (شاید منظور حیاط مسجد كوفه باشد یا محلی در نزدیكی كوفه) بلند شد و مردم را قَسَم داد: هر كس كه در غدیر خم بوده است و دیده است كه پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دست علی را گرفت و فرمود: هر كه من مولای اویم, علی نیز مولای اوست , بلند شود و شهادت بدهد. 12 نفر بلند شدند و گفتند كه ما دیدیم و شنیدیم كه پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دست او را گرفت و فرمود: خدایا ... ... ... . 3 نفر از آن صحابه بلند نشدند. علی هم بر آنان نفرین كرد و نفرینش, آنها را گرفت.(مسند احمد, ج1, ص119)
جناب ابن اثیر جزری كه از استوانه های علمی رجالی اهل سنت است, كتابی دارد به نام أُسْدُ الغابة كه در رابطه با صحابه نوشته است و جامع ترین و كامل ترین كتابی كه قبل از ابن حجر نوشته شده, این كتاب است و تلاش كرده است تا اسامی تمام صحابه را جمع آوری كند. ایشان در ج3, ص321 می گوید:انهم سمعوا ذلك من رسول الله صلی الله علیه و سلم و كتم قوم فما خرجوا من الدنیا حتی عموا و أصابتهم آفة منهم: یزید بن ودیعة و عبد الرحمن بن مدلج. کسانی که این کلام را از رسول خدا شنیدند و کتمان نمودند و از دنیا نرفتنند مگر اینکه – بواسطه نفرین امیرالمؤمنین (علیه السلام) –کور و یا گرفتار بلا شدند از جمله آن افراد: یزید بن ودیعه, عبد الرحمن بن مدلج.
ابن عساكر در تاریخ دمشق, ج42, ص208 می گوید:و كتم قوم فما فنوا من الدنیا حتی عموا و برص
تعدادی از صحابه, كتمان كردند حدیث غدیر را و امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حق آنها نفرین كرد و نفرین حضرت علی (علیه السلام) آنها را گرفت.
مرحوم علامه امینی (ره) هم نام تعدادی از اینها را در جلد اول الغدیر نام برده است.
این ادعای علمای اهل تسنن که عقیده به خلافت حضرت علی (علیه السلام), متهم ساختن صحابه است بر كتمان سخن پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم), این عباراتی است كه در معتبرترین كتاب های شما آمده است.
اگر بنا باشد كسی كه معتقد باشد صحابه, سخن پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را كتمان كرد, دلیل بر بطلان مذهبش باشد, پس جناب احمد بن حنبل, رئیس حنابله كه این حدیث را آورده و معتقد به صحت آن است, مذهبش باطل است. جناب ابن اثیر و ابن عساكر كه از بزرگان شما هستند هم قائل به این عقیده هستند,پس مذهبشان باطل است.
نویسنده:علی عبادی
