هر كه زد در هر عمل دستى به كار ثبت در نامه كند نامه نگار
گر كند كردار زشت و ناپسند يا رساند بر كسى از خود گزند
همچنان گر باشدش اعمال نيك يا برون آيد ز او فعل ركيك
جمله را بنوشته يابد در كتاب گر بود مشمول رحمت يا عقاب
روزى آيد نامه ها در انتشار عده اى آزاد و جمعى در فشار
هر كسى جويد چنين روزى پناه واى اگر باشد مرا نامه تباه
گر نبود اميدم از فضل عظيم يا نبود از بخشش و عفو كريم
بايدم كردن ز خود قطع اميد چون كه يابم نامه ام را در وعيد
همچنين دل بسته ام بر اين خطاب قوله لا تقنطوا منى ثواب
نامه خود هر زمان ياد آورم جاى آن باشد كه فرياد آورم
پس همه اميد من بر عفو اوست چون كه بر حكمش گمانم بس نكوست
چون كه بر حكمش گمانم بس نكوست
- بازدید: 1350