جزء بيست و سوم قرآن معرفى سوره ص     
 
بسمِ اللهِ وَباللهِ والْحمدُ للهِ
و الصلاةُ عَلى رسولِ اللهِ وآلهِ آلِ اللهِ
و اللعنُ على أعدائِهم أعداءِ اللهِ
 
]معرفى سوره[[1]

[1] .  سوره ص: سى و هشتمين سوره قرآن كريم در مصحف فعلى وسى و هشتمين سوره‌اىاست كه بعد از سوره قمر وقبل از سوره اعراف در مكه معظمه در فاصله زمانى ميان هجرتمسلمانان به حبشه وواقعه اسراء بر پيامبر گرامى 9 نازل شده است. و مشتمل بر 88 آيهو 733 كلمه و 3029 حرف مى‌باشد؛ از نظر حجم از سوره‌هاى مثانى بوده كه حدود يكحزب (يك چهارم جزء) را شامل است . نام سوره از آيه اول آن كه از حروف مقطعه است گرفته شده است واز سوره‌هاى بيستوسه گانه‌اى است كه شروع آن با حروف مقطعه مى‌باشد وهمچنين از سوره‌هاىچهارده‌گانه‌اى است كه آيه سجده‌دار دارد (آيه 24 سوره). در اين سوره كلام پيرامون پيامبر 9 دور مى‌زند واينكه آن جناب با ذكرى از ناحيهخداى متعال كه بر او نازل شده است، مردم را به يكى از محورى‌ترين مأموريت‌هايش كهانذار باشد، هشدار مى‌دهد وبه سوى توحيد و اخلاص در بندگى خداى متعال دعوتمى‌نمايد. ودرخواست مزدى هم در قبال اين كار ندارد. به طور كلى سياق سوره ص، چهارموضوع اصلى را پيوند مى‌دهد كه عبارتند از: شُبُهات كافرين، وقصه‌هاى انبيا، وتقابلاحوال خوش پرهيزكاران وعذاب كافران، سپس داستان آفرينش آدم  7 وسجده ملائكهبر او واباى ابليس. سوره با حروف مقطعه وبا سوگند به قرآن آغاز شده است وبعد از آن سركشى وستيزه‌گرىكفار را مطرح مى‌كند كه آن‌ها به عزت خيالى خود مى‌بالند ودست از دشمنى با پيامبر برنداشته از پيروى و ايمان به او استنكاف وتكبّر مى‌ورزند و شبهاتى كه از جانب كفار درزمينه توحيد ومعاد ايراد شده را بيان وبه جواب آن‌ها مى‌پردازد. (آيات 1 ـ 11).در ادامه سوره كه از آيه 12 شروع وتا آيه 48 ادامه پيدا مى‌كند گوشه‌هايى از تاريختعدادى از انبياى عظام  : را مطرح مى‌كند (داوود، سليمان، ايوب، ابراهيم، اسماعيل،اسحاق، يعقوب، اليسع وذالكفل) كه از حضرت داوود وسليمان وايوب مباحث بيشترىذكر شده است از جمله حاكميت داوود وملك سليمان وصبر ايوب واوّاب بودن داوودوهمچنين سرگذشت بعضى اقوام مانند قوم ثمود وقوم لوط را بيان وبه عاقبت كار اصحابايكه مى‌پردازد. در بخش ديگرى از مباحث سوره به بهشت وجهنم ونعمت‌ها وعذاب‌هاى آن‌هاپرداخته شده است، از جمله مكان‌هاى مؤمنين در بهشت ، باز شدن درب‌هاى بهشت براىآنان ، نهرهاى بهشتى وحوريان وجوانان بهشتى وتنوع ارزاق ونعمات، واز جملهعذاب‌ها، حميم وغساق (آب چركين وداغ) وآتش جهنم را مطرح مى‌سازد وسخنانمعذبين در جهنم را بيان مى‌كند كه درخواست عذاب (دو چندان مى‌كنند براى كسانى كهباعث جهنمى شدن آنان شدند (آيات 49 ـ 70).در مباحث قسمت آخر سوره، داستان خلقت آدم از گل ودميده شدن روح الهى دركالبد انسان را بيان مى‌كند ودستور سجده بر انسان را صادر كرده كه شيطان استكبارورزيده واز فرمان الهى تخلف مى‌كند ووقتى از علت سجده نكردن سؤال مى‌شود قياسىرا مطرح مى‌سازد كه آدم از گِل است ومن از آتش وآتش از گل بالاتر است كه در اينجاشيطان مطرود درگاه الهى قرار مى‌گيرد ودر ادامه درخواست شيطان مبنى بر مهلت دادن بهاو تا روز قيامت واجابت درخواست او را مطرح مى‌سازد كه شيطان قسم مى‌خورد كه همهبنى‌آدم را گمراه خواهد كرد مگر كسانى كه اخلاص در عمل داشته باشند كه شيطان درآن‌ها راهى ندارد. (آيات 71 ـ 85).در آخرين آيات سوره (86 ـ 88) خداوند سبحان به پيامبر دستور مى‌دهد كه بگو مندر مقابل اين همه مشقت وسختى هدايتِ شما هيچ اجر ومزدى را طلب نمى‌كنم وقرآنذكرى است كه از ناحيه خداى متعال براى عالميان آمده است كه به زودى اين را خواهيددانست.

نوشتن دیدگاه