41 «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ»

ترجمه:
41. به درستى كه كسانى كه كافر شدند به ذكر كه قرآن مجيد است، چون آمد
آن‏ها را و حال آنكه اين ذكر هر آينه كتابى است عزيز[1].
 
تفسير:
[مصاديق مختلف كفر ورزيدن به قرآن]
«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ» شامل تمام مشركين و كفار مى‏شود كه قرآن را سحر و
مفتريات مى‏شمارند و همچنين شامل مى‏شود كسانى را كه پاره‏اى از احكام قرآن را
باطل مى‏دانند و بر خلاف آن حكم مى‏كنند، مثل احكام ربوى و حكم قتل و زنا و افك
و ساير حدود الهى يا حكم خمس و حج و امثال اين‏ها و همچنين شامل مى‏شود كسانى
را كه تصرف مى‏كنند در آيات قرآن و به يك معانى ديگرى حمل مى‏كنند، مثل آياتى
كه در باب ولايت و عصمت و طهارت اهل بيت عليهم‏السلام وارد شده و كسانى كه تفسير به
رأى مى‏كنند.
«لَمّا جاءَهُمْ» چون قرآن بر سرتاسر جنّ و انس تا دامنؤ قيامت نازل شده.
«وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ» در اثبات اين صفت براى قرآن وجوهى ذكر كرده‏اند.
عزيز است براى اينكه احدى نمى‏تواند مثل آن را بياورد. عزيز است كه در حفظ الهى
است كه مى‏فرمايد: «إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ»[2]. عزيز است چون احكامش
موافق حِكَم و مصالح است. عزيز است به واسطؤ وجوب احترام آن و حرمت تماس
بدون طهارت و وجوب عمل به دستورات آن و انتهاى از منهيات آن[3]. عزيز است در
پيشگاه عظمت بارى. عزيز است در مثوبات تلاوت هر يك از سور و آيات آن. عزيز
است در شفاعت در حق عاملين به آن و تالين آن.
اقول: به جميع انحاى مذكوره عزيز است.
*    *    *
[1] .  ترجمه ديگر: كسانى كه به اين قرآن، چون بديشان رسيد، كفر ورزيدند، به كيفر خود مى‏رسند و به
راستى كه آن كتابى ارجمند است.
[2] .  بى ترديد، ما اين قرآن را به‏تدريج نازل‏كرده‏ايم، و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود. سوره حجر: آيؤ 9.
[3] .  به تعبير ديگر: دست كشيدن از اعمالى  كه نهى فرمود.

نوشتن دیدگاه