42  «إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النّاسَ وَ يَبْغُونَ فِى الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ»

ترجمه:
42. جز اين نيست كه سبيل و مسئوليت براى كسانى است كه ظلم مى‏كنند ناس
را و فساد و طغيان مى‏كنند در زمين به ناحق. از براى آن‏ها عذاب دردناك است[1].
 
تفسير:
[عاقبت ظلم و فساد در زمين]
«إِنَّمَا السَّبِيلُ» از قتل و قصاص و ديه و ارش و مؤخذه «عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ
النّاسَ» چه ظلم به انبيا و ائمّه و مقربان درگاه الهى و به مؤنين و چه ظلم مالى و
غصب حقوق آن‏ها و چه اذيت و آزار بدنى و چه ظلم عرضى[2] و چه غصب مقام
آن‏ها و چه حبس حقوق آن‏ها كه بالاترين معاصى و سخت‏ترين عقوبات براى ظلمه
است «الظُلْمُ ظُلُماتُ يَومِ الْقِيامَةِ»[3] و چه اندازه آيات و اخبار در مذمت و عقوبت آن
وارد شده و اشد انحاى ظلم، ظلم به اهل بيت رسول اللّه‏ عليهم‏السلام است به صدّيقؤ طاهره و
بعلها و بنوها. «وَ يَبْغُونَ فِى الْأَرْضِ»بغى، فساد در زمين است و فساد مقابل صلاح
است، يعنى آنچه عمل مى‏كنند بر خلاف صلاح دين و مسلمين است و فساد اقسام
زيادى دارد و اعظم آن‏ها اضلال بندگان خداست از دين حق و سوق آن‏هاست به كفر
و فسق و فجور «وَ اللّه‏ُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ»[4]، «وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِى الْأَرْضِ إِنَّ اللّه‏َ لا يُحِبُّ
الْمُفْسِدِينَ»[5]، و بعد از ذكر عاد و فرعون و ثمود مى‏فرمايد: «فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسادَ *
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذابٍ * إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ»[6].
«بِغَيْرِ الْحَقِّ» معنى اين نيست كه فساد دو قسم است، فساد به حق و فساد به غير
حق، بلكه فساد مطلقاً به غير حق است.
«أُولئِكَ لَهُمْ» با سه تأكيد «عَذابٌ أَلِيمٌ» است.
*    *    *

[1] .  ترجمه ديگر: راه نكوهش تنها بر كسانى است كه به مردم ستم مى‏كنند، و در روى زمين به ناحق
سربرمى‏دارند. آنان عذابى دردناك درپيش خواهند داشت.
 
[2] .  ظلمى كه در نتيجه ظلم به مشخص يا گروهى ايجاد مى‏شود و در ادامه ظلم اوّلى مى‏باشد.
 
[3] .  ظلم، تاريكى و ظلمت روز قيامت است. الرسالة السعدية: ص149؛ عوالى اللآلى: ج1، ص149؛ كنزالعمال: ج3، ص499 و بحارالأنوار: ج7، ص229.
 
[4] .  و خداوند تباهكارى را دوست ندارد. سوره بقره: آيؤ 205.
 
[5] .  و در زمين فساد مجوى كه خدا فسادگران را دوست نمى‏دارد. سوره قصص: آيؤ 77.
 
[6] .  و در آن‏ها بسيار تبهكارى كردند. تا آنكه پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرو نواخت،
زيرا پروردگار تو سخت در كمين است. سوره فجر: آيات 12 ـ 14.

نوشتن دیدگاه