49     «للّه‏ِِ مُلْكُ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ يَخْلُقُ ما يَشاءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ إِناثاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ»
50     «أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْراناً وَ إِناثاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشاءُ عَقِيماً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ»

ترجمه:
49. اختصاص دارد به خداوند متعال مُلكِ آسمان‏ها و زمين. خلق مى‏فرمايد هر
چه مشيّتش تعلق بگيرد. مى‏بخشد از براى هر كه بخواهد اُناث كه دختران باشند و
مى‏بخشد از براى هر كه بخواهد ذكور كه پسران باشند يعنى بنات و بنين.
50. «أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْراناً وَ إِناثاً»، هم پسر مى‏دهد آن‏ها را هم دختر. و قرار مى‏دهد
هر كه را بخواهد عقيم نه پسر و نه دختر اولاد پيدا نمى‏كند. محققاً او هم داناست و
هم قدرت دارد. هر كه را هر چه صلاح داند به او عطا مى‏كند[1].
 
تفسير:
[مالكيتِ مطلقِ آسمان‏ها و زمين از آنِ خداست]
«للّه‏ِِ مُلْكُ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ» خالق جميع آن‏هاست كه مى‏فرمايد: «قُلْ أَ غَيْرَ
اللّه‏ِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فاطِرِ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ»[2] و نيز مى‏فرمايد: «قالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِى اللّه‏ِ شَكٌّ

فاطِرِ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ»[3] و بسيارى از آيات ديگر. و معناى فطر پيدايش بى‏سابقه
است و اين آيات دلالت دارد بر مجعوليت حديثى كه نقل مى‏كنند كه خدا پيش از
آدم، آدم ديگرى خلق كرده[4]. و هكذا الى غير النهاية.

[هر گونه آفرينش و نوع زايش‏ها تنها به دست خداست]
«يَخْلُقُ ما يَشاءُ» هر چه مشيتش تعلق بگيرد موافق حكمت و صلاح به مقتضاى
عدل. «يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ إِناثاً» بسيارى از زن‏ها فقط دختر زايش مى‏كنند، بلكه اين در
كليؤ حيوانات هم جارى است، فقط ماده مى‏زايند. «وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ»
بسيارى فقط پسر زايش مى‏كنند و همچنين در حيوانات نر مى‏زايند «أَوْ يُزَوِّجُهُمْ
ذُكْراناً وَ إِناثاً» كه اكثريت با اين دسته است كه هم پسر هم دختر پيدا مى‏كنند، چه در
انسان و چه در حيوانات «وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشاءُ عَقِيماً» كه اصلاً اولادش نمى‏شود. اين
هم بسا از طرف زوج است و بسا از ناحيؤ زوجه و تمام در تحت قدرت الهى است و
غير از او احدى خبر ندارد، مگر به وحى الهى كه مى‏فرمايد از علوم مختصؤ به خود
[است]: «وَ يَعْلَمُ ما فِى الْأَرْحامِ»[5]. «إِنَّهُ عَلِيمٌ» مى‏داند صلاح هر بنده چيست.
«قَدِيرٌ» قدرت دارد بر آنچه بخواهد «إِنَّ اللّه‏َ عَلى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِيرٌ»[6] و «بِكُلّ شَى‏ءٍ
عَليم»[7].

[1] .  ترجمه ديگر: فرمانروايىِ مطلقِ آسمان‏ها و زمين از آن خداست؛ هر چه بخواهد مى‏آفريند، به هر
كس بخواهد فرزند دختر و به هر كس بخواهد فرزند پسر مى‏دهد49 يا آن‏ها را پسران و دخترانى توأم با يكديگر مى‏گرداند؛ و هر كه را بخواهد عقيم مى‏سازد. اوست داناى توانا50
 
[2] .   بگو: آيا غير از خدا كه پديد آورنده آسمان‏ها و زمين است سرپرستى برگزينم؟ انعام: آيه 14.
[3] .  پيامبرانشان گفتند: مگر درباره خدا پديد آورنده آسمان‏ها و زمين ترديدى هست؟ ابراهيم: آيؤ 10.
 
[4] .  روايتى كه مؤلف محترم قائل به مجعول بودن است در منابع ذيل موجود مى‏باشد. ر.ك: تفسير
قمى: ج1، ص49؛ بحارالأنوار: ج60، ص234، ح73 و تفسير كنز الدقائق: ج1، ص233.
 
[5] .  و آنچه را كه در رحم‏هاست مى‏داند. سوره لقمان: آيؤ 34.
 
[6] .  به درستى كه خدا بر همه چيز تواناست. سوره بقره: آيه 20.
 
[7] .  و او به هر چيزى داناست. سوره بقره: آيه 29 و آيات ديگر.

نوشتن دیدگاه