25  «فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ»

ترجمه:
25. پس ما انتقام كشيديم از آن‏ها. پس نظر كن اى رسول محترم كه چگونه بود
عاقبت [= فرجام] تكذيب كنندگان.
 
تفسير:
[فرجام هولناك تكذيب كنندگان پيامبران]
قوم نوح در اثر تكذيب نوح به غرق هلاك شدند. قوم ثمود[1] در اثر تكذيب
صالح به صيحه و صاعقه هلاك شدند. قوم لوط در اثر تكذيب لوط به خَسف [= فرو
رفتن در زمين] و اِمطار حِجاره[2] هلاك شدند. قوم شُعيب در اثر تكذيب شُعيب به
رَجَفه و صاعقه. فرعونيان در اثر تكذيب موسى به غرق در رود نيل هلاك شدند. اين‏ها
عذاب دنيوى آن‏ها تا برسند به عذاب‏هاى آن عالم كه فنا و زَوال ندارد. «فَانْتَقَمْنا
مِنْهُمْ» خداوند انتقام ظلمِ ظالم را مى‏كشد از ظالم، و كفر كافر را از كافر، و شرك
مشرك را از مشرك. در سورؤ فجر بعد از آيه «أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ» الى قوله: «وَ
ثَمُودَ الَّذِينَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ * وَ فِرْعَوْنَ ذِى الْأَوْتادِ» الى قوله: «فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ
سَوْطَ عَذابٍ» مى‏فرمايد: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ»[3].
«فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ» تكذيب انبيا و مخالفت اوامر الهى و
ارتكاب معاصى و شرك و كفر و ضلالت و ظلم، عاقبت سوئى دارد. چنانچه ايمان و
اطاعت و ارشاد عاقبت خيرى دارد. «اللّهمَّ اجْعَلْ عاقِبةَ أمرِنا خَيراً بِجاهِ مُحمّدٍ وَ آلِهِ»،
[پروردگارا، به منزلت محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و آلش، عاقبت ما را نيك قرار ده ]و آثار سوء اين‏ها
منحصر به اين اعمال و عقايد اين‏ها نيست، بلكه عقوبات كسانى كه به اِضلال اين‏ها
اِضلال شده‏اند[4]، تا دامنؤ قيامت بر اين‏ها هم بار است.
*    *    *

[1] .  در نسخه چاپ تهران «شعيب» آمده، كه تصحيح شد.
 
[2] .  اِمطار حِجاره: باراندن سنگ. كنايه از عذاب قوم لوط است كه به زمين فرو رفتند و سنگ بر سر آنان باريد.
 
[3] .  مگر ندانسته‏اى كه پروردگارت با عاد چه كرد؟... و با ثمود، همانان كه در درّه، تخته سنگ‏ها را
مى‏بريدند؟ و با فرعون، صاحب خَرگاه‏ها و بناهاى بلند؟ ... تا آنكه پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرو نواخت... زيرا پروردگار تو سخت در كمين است. سوره فجر: آيات 6 ـ 14.
 
[4] .  به تعبير ديگر: كسانى كه بر اثر گمراهى اين‏ها گمراه شده‏اند.

نوشتن دیدگاه