29 «بَلْ مَتَّعْتُ هؤلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتّى جاءَهُمُ الْحَقُّ وَ رَسُولٌ مُبِينٌ»

ترجمه:
29. بلكه مُتمتع نمودم آن‏ها را و پدران آن‏ها را و مهلت دادم آن‏ها را تا اينكه آمد
آن‏ها را حق كه دين مقدس الهى باشد و رسولى كه بيان كننده باشد[1].
 
تفسير:
[ابتدا اتمام حجت سپس عذاب الهى]
اشاره به اينكه تا حجّت بر آن‏ها تمام نشود و پيغمبر نفرستد و دين حق را بر آن‏ها
بيان نكند و راه عذر بر آن‏ها بسته نشود كه فرداى قيامت نگويند و اعتذار نجويند كه
مى‏فرمايد: «وَ لَوْ أَنّا أَهْلَكْناهُمْ بِعَذابٍ مِنْ قَبْلِهِ لَقالُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ
آياتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى»[2] و مى‏فرمايد: «وَ لَوْ لا أَنْ تُصِيبَهُمْ مُصِيبَةٌ بِما قَدَّمَتْ
أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آياتِكَ وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤمِنِينَ»[3].
«بَلْ مَتَّعْتُ هؤلاءِ وَ آباءَهُمْ» به متاع دنيا و زَخارف[4] آن و غرق شهوات و
هواهاى نفسانى. «حَتّى جاءَهُمُ الْحَقُّ» دين حق و دستورات الهى و كُتُب سَماوى «وَ
رَسُولٌ مُبِينٌ» با معجزات روشن و اَدلّه واضحه و بيانات كافيه.
*    *    *
[1] .  ترجمه ديگر: بلكه اينان و پدرانشان را از زندگى بهره‏مند كردم تا حقيقت و فرستاده ‏اى آشكار به
سويشان آمد.
 
[2] .  سوره طه: آيؤ 134. ترجمه آن در همين تفسير: ج13، ص256 گذشت.
 
[3] .  سوره قصص: آيؤ 47. ترجمه آن در همين تفسير: ج16، ص140، پاورقى 2 گذشت.
 
[4] .  زَخارفجمع زُخرُف: كلام به ظاهر و كنايه از زيبايى‏هاى دنيا.

نوشتن دیدگاه