ادعيه صبح و شام
هنگام داخل شدن در صبح
در ادعيه اى كه منتخب شده از كتاب شريف كافى و آن مشتمل بر چند فصل است :
فصل اوّل در بعض دعاهاى وارده در وقت صبح و شام غير آنچه در سابق گذشت و آن ده دعا است اوّل از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه حضرت علىّ بن الحسين عليه السلام چون داخل صبح مى شد مى گفت :
اَبْتَدِءُ يَوْمى هذا بَيْنَ يَدَىْ نِسْيانى وَ عَجَلَتى بِسْمِاللَّهِ وَ ما شآءَ اللَّهُ
شروع مى كنم اين روزم را در برابر فراموشى و شتابم به نام خدا و آنچه خدا خواهد
دوّم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هركس اين كلمات را سه مرتبه بگويد در وقتى كه داخل شب مى شود پوشيده شود به بالى از بالهاى جبرئيل تا آنكه داخل صبح شود:
اَسْتَوْدِعُ اللَّهَ الْعَلِىَّ
مى سپارم به خداى والاى
الاَْعْلَى الْجَليلَ الْعَظيمَ نَفْسى وَ مَنْ يَعنْينى اَمْرُهُ اَسْتَوْدِعُ اللَّهَ نَفْسِىَ
برتر باجلالت بزرگ خودم را و هر كه كارش بر دوش من است به خدا مى سپارم نفس
الْمَرْهُوبَ الْمَخُوفَ الْمُتَضَعْضَعَ لِعَظَمَتِهِ كُلُّ شَيْئٍ
هراسان ترسان خودم را به آن خدايى كه سر فرود آرد در برابر عظمتش هر چيز
سوّم و نيز از آن حضرت مروى است كه چون داخل شام شوى بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ عِنْدَ اِقْبالِ لَيْلِكَ وَ اِدْبارِ
خدايا از تو خواهم در هنگام آمدن شبت و روگرداندن
نَهارِكَ وَ حُضُورِ صَلَواتِكَ وَ اَصْواتِ دُعآئِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ
روزت و حضور نمازهايت و آوازهاى خوانندگانت كه درود فرستى بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ
محمد
و دعا كن به آنچه خواهى
چهارم از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه پدرم صلّى اللَّهُ عَليه و آله چون داخل صبح مى شد مى گفت :
بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ اِلَى اللَّهِ وَ فى سَبيلِ
بنام خدا و به يارى خدا و بسوى خدا و در راه
اللَّهِ وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَللّهُمَّ اِلَيْكَ اَسْلَمْتُ نَفْسى وَ
خدا و بر كيش رسول خدا درود خدا بر او و آلش خدايا به تو واگذاردم خودم را و
اِلَيْكَ فَوَّضْتُ اَمْرى وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ يا رَبَّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ احْفَظْنى بِحِفْظِ
به تو واگذاردم كارم را و بر تو توكل كنم اى پروردگار جهانيان خدايا نگهداريم كن به نگهدارى
الاِْيمانِ مِنْ بَيْنِ يَدَىَّ وَ مِنْ خَلْفى وَ عَنْ يَمينى وَ عَنْ شِمالى وَ مِنْ فَوْقى وَ
ايمان از پيش رويم و از پشت سرم و از سمت راستم و از سمت چپم و از بالاى سرم و
مِنْ تَحْتى وَ مِنْ قِبَلى لا اِلهَ اِلا اَنْتَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ نَسْئَلُكَ الْعَفْوَ
از زير پايم و از پيش رويم معبودى جز تو نيست جنبش و نيرويى نيست جز به خدا از تو خواهم گذشت
وَالْعافِيَةَ مِنْ كُلِّ سُوَّءٍ وَ شَرٍّ فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِكَ مِنْ
و عافيت از هر بدى و شرى در دنيا و آخرت خدايا به تو پناه برم از
عَذابِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضُغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضيقِ الْقَبْرِ وَ اَعُوذُبِكَ مِنْ سَطَواتِ
عذاب قبر و از فشار قبر و از تنگى قبر و به تو پناه برم از يورش هاى
اللَّيْلِ والنَّهارِ اَللّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ وَ رَبَّ الْحِلِّ وَ
شب و روز خدايا اى پروردگار مشعرالحرام و پروردگار شهر محترم مكه و پروردگار حِل و
الاِْحْرامِ اَبْلِغْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَنّىِ السَّلامَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِدِرْعِكَ
حرم برسان به محمد و آل محمد از من سلامى خدايا به تو پناه برم به زره
الْحَصينَةِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِكَ اَنْ تُميتَنى غَرَقاً اَوْ حَرَقاً اَوْ شَرَقاً اَوْ قَوَداً اَوْ صَبْراً
محكمت و پناه برم به گردآوردنت از اينكه بميرانيم به صورت غرق شدن يا سوختن يا گلوگير شدن يا كَت بسته
اَوْ مُسَمّاً اَوْ تَرَدِّياً فى بِئْرٍ اَوْ اَكيلَ السَّبُعِ اَوْ مَوتَ الْفُجائَةِ اَوْ بِشَىْءٍ مِنْ ميتاتِ السَّوءِ
يا مسموميت يا پرت شدن در چاه يا طعمه درنده شدن يا مرگ ناگهانى يا به يكى از مرگهاى بد ديگر
وَلكِنْ اَمِتْنى عَلى فِراشى فى طاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
ولى بميرانم در بسترم در حال اطاعت تو و اطاعت رسولت صلى الله عليه و آله و در حالى كه
مُصيباً لِلْحَقِّ غَيْرَ مُخْطِئٍ اَوْ فىِ الصَّفِ الَّذينَ نَعَّتَهُمْ فى كِتابِكَ كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ
به حق رسيده و خطاكار نباشم يا در زمره صف آنها كه در قرآنت وصفشان كرده ((كه گويى بنايى
مَرْصُوصٌ اُعيذُ نَفْسى وَ وَُلَْدى وَ ما رَزَقَنى رَبّى بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ
استوارند)) پناه دهم خود و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزيم كرده به ((قل اعوذ برب الفلق
تا آخر سوره
وَ اُعيذُ نَفْسى وَ وُلِْدى وَ ما رَزَقَنى رَبّى بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ
و پناه دهم خود و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزيم كرده به ((قل اعوذ برب الناس ))
تا آخر سوره و مى گوئى :
الْحَمْدُ لِلَّهِ عَدَدَ ما خَلَقَ اللَّهُ وَالْحَمْدُلِلَّهِ مِثْلَ ما خَلَقَ وَ
ستايش براى خدا است به شماره آنچه آفريده و ستايش خداى را همانند آنچه آفريده و
الْحَمْدُلِلَّهِ مِلاَْ ما خَلَقَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ زِنَةَ عَرْشِهِ
ستايش خداى را به پُرى آنچه آفريده و ستايش خداى را به امتداد كلماتش و ستايش خداى را هموزن عرشش
وَالْحَمْدُلِلَّهِ رِضا نَفْسِهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْحَليمُ الْكَريمُ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْعَلِىُّ
و ستايش خداى را به اندازه خوشنوديش و معبودى نيست جز خداى شكيباى بزرگوار و معبودى نيست جز خداى والاى
الْعَظيمُ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمواتِ وَالاَْرضَينَ وَ ما بَيْنَهُما وَ رَبِّ الْعَرْشِ
بزرگ منزه است خدا پروردگار آسمانها و زمينها و آنچه در ميان آن دو است و پروردگار عرش
الْعَظيمِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ دَرَكِ الشَّقاَّءِ وَ مِنْ شَماتَةِ الاَْعْدآءِ وَ اَعُوذُ
بزرگ خدايا من به تو پناه برم از درك كردن بدبختى و از شماتت دشمنان و به تو پناه برم
بِكَ مِنَ الْفَقْرِ وَ الْوَقْرِ وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوَّءِ الْمَنْظَرِ فِى الاَْهْلِ وَالْمالِ وَالْوَلَدِ
از ندارى و سنگين بارى و به تو پناه برم از بدى ديدن در خاندان و مال و فرزند
و صلوات بفرست بر محمّد و آل محمّد ده مرتبه
پنجم و نيز از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون نماز مغرب و صبح بجا آوردى بگو هفت مرتبه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ
پس بدرستى كه هركس اين را بگويد نرسد به او جذام و پيسى و ديوانگى و نه هفتاد نوع از انواع بلاها و مى گوئى چون داخل صبح و داخل شام شدى :
اَلْحَمْدُ لِرَبِّ الصَّباحِ اَلْحَمْدُ لِفالِقِ الاِْصْباحِ دو مرتبه اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى اَذْهَبَ
ستايش خاص پروردگار صبحدم ستايش خاص شكافنده سپيده دم * * * * ستايش خدايى را كه
اللَّيْلَ بِقُدْرَتِهِ وَ جآءَ بِالنَّهارِ بِرَحْمَتِهِ وَ نَحْنُ فى عافِيَةٍ
شب را به قدرت خويش ببرد و روز را به مهر خويش درآورد و ما در حال تندرستى هستيم
و مى خوانى آية الكرسى و آخر حشر و ده آيه از صافّات :
وَ سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سلامٌ عَلَى
و منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه توصيف كنند و سلام بر
الْمُرْسَلينَ والْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ فَسُبْحانَ الِلَّهِ حينَ تُمْسُونَ وَ حينَ
مرسلين و ستايش خداى را است پروردگار جهانيان پس منزه است خدا هنگامى كه شام كنيد و هنگامى كه
تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حينَ تُظْهِرُونَ
بامداد كنيد و از او است ستايش در آسمانها و زمين و شامگاه و چون ظهر كنيد
يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ يُحْيِى الاَْرْضَ بَعْدَ
برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از زنده و زنده كند زمين را پس از
مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِكَةِ وَالرُّوحِ سَبَقَتْ
مرگش و اين چنين بيرون آورده شويد منزه و پاكيزه است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح ، پيشى جسته
رَحْمَتُكَ غَضَبَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَاِنّى ظَلَمْتُ نَفْسى فَاغْفِرْ لى
مِهرت بر خشمت معبودى جز تو نيست منزهى تو كه براستى من به خود ستم كرده ام پس بيامرز مرا و به من
وَارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التّوّابُ الرَّحيمُ
رحم كن و توبه ام بپذير كه همانا تويى توبه پذير مهربان
ششم و نيز از حضرت صادق عليه السلام اين دعا براى وقت صبح روايت شده :
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ اَحْمَدُكَ وَ
خدايا از آن تو است ستايش تو را ستايش كنم و از تو
اَسْتَعينُكَ وَ اَنْتَ رَبّى وَ اَنَا عَبْدُكَ اَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ وَ اُومِنُ
كمك خواهم و تويى پروردگار من و منم بنده تو بامداد كردم بر پيمان و وعده تو و ايمان دارم
بِوَعْدِكَ وَ اُوفى بِعَهْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا
به وعده ات و وفا كنم به عهد تو تا مى توانم و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى يگانه اى كه
شَريكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَصْبَحْتُ عَلى فِطْرَةِ الاِْسْلامِ
شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است بامداد كردم بر فطرت اسلام
وَكَلِمَةِ الاِْخْلاصِ وَمِلَّةِ اِبْرهيمَ وَدينِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُاللَّهِ عَلَيْهِما وَ آلِهِما عَلى
و كلمه اخلاص و كيش ابراهيم و دين محمد كه درود خدا بر آن دو و بر آلشان باد بر
ذلِكَ اُحْيى وَ اَمُوتُ اِنْشآءَ اللَّهُ اَللّهُمَّ اَحْيِنى ما اَحْيَيْتَنى وَ اَمِتْنى اِذا اَمَتَّنى
همين زندگى كنم و بر آن بميرم انشاءالله خدايا زنده ام دار تا زنده ام دارى و بميرانم هنگامى كه بميرانيم
عَلى ذلِكَ وَابْعَثْنى اِذا بَعَثْتَنى عَلى ذلِكَ اَبْتَغى بِذلِكَ رِضْوانَكَ وَاتِّباعَ
بر اينكه گفتم و برانگيزم در آن هنگام كه محشورم كنى بر همين و من مى جويم بدان خوشنودى تو و پيروى
سَبيلِكَ اِلَيْكَ اَلْجَاْتُ ظَهْرى وَ اِلَيْكَ فَوَّضْتُ اَمْرى آلُ مُحَمَّدٍ اَئِمَّتى لَيْسَ لى
راه تو را و به تو تكيه دادم پشتم را و به تو واگذاردم كارم را آل محمد امامان منند و
اَئِمَّةٌ غَيْرُهُمْ بِهِمْ اَئْتَمُّ وَ اِيّاهُمْ اَتَوَلّى وَ بِهِمْ اَقْتَدى اَللّهُمَّ اجْعَلْهُمْ اَوْلِيآئى فِى
امامى جز ايشان برايم نيست بدانها پيروم و آنان را دوست گيرم و بديشان اقتداء كنم خدايا قرارشان ده دوستان من در
الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَاجْعَلْنى اُوالى اَوْلِيآئَهُمْ وَ اُعادى اَعْدآئَهُمْ فِى الدُّنْيا
دنيا و آخرت و چنان كن كه من دوست بدارم دوستانشان را و دشمن بدارم دشمنانشان را در دنيا
وَالاْخِرَةِ وَ اَلْحِقْنى بالصّالِحينَ وَ آبائى مَعَهُمْ
و آخرت و ملحقم كن به شايستگان و پدرانم را نيز با ايشان قرار ده
هفتم و از آن حضرت مروى است كه هر چه را ترك كردى خواندن اين دعا را ترك مكن در هر صبح و شام :
اَللّهُمَّ
خدايا
اِنّى اَصْبَحْتُ اَسْتَغْفِرُكَ فى هذَا الصَّباحِ وَ فى هذَا الْيَوْمِ لاَِهْلِ رَحْمَتِكَ وَ اَبْرَءُ
من بامداد كردم كه آمرزش خواهم از تو در اين بامداد و در اين روز براى آنان كه شايسته رحمتت هستند و بيزارى جويم
اِلَيْكَ مِنْ اَهْلِ لَعْنَتِكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَصْبَحْتُ اَبْرَءُ اِلَيْكَ فى هذَا الْيَوْمِ وَ فى هذَا
به تو از آنان كه دور از رحمت تواءند خدايا بامداد كردم در حالى كه بيزارى جويم بسويت در اين روز و در اين
الصَّباحِ مِمَّنْ نَحْنُ بَيْنَ ظَهْرانيهِمْ مِنَ الْمُشْرِكينَ وَ مِمّا كانُوا يَعْبُدُونَ اِنَّهُمْ
بامداد از آنان كه در ميان آنهاييم از مشركان و از آنچه مى پرستند براستى كه اينان
كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقينَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ ما اَنْزَلْتَ مِنَ السَّمآءِ اِلَى الاَْرْضِ فى
مردمى بدكار و فاسقند خدايا قرار ده آنچه را فرو فرستى از آسمان به زمين در
هذَا الصَّباحِ وَ فى هَذَا الْيَوْمِ بَرَكَةً عَلى اَوْلِيآئِكَ وَ عِقاباً عَلى اَعْدآئِكَ اَللّهُمَّ
اين بامداد و در اين روز بركتى بر دوستانت و عقابى بر دشمنانت خدايا
والِ مَنْ والاكَ وَ عادِ مَنْ عاداكَ اَللّهُمَّ اخْتِمْ لى بِالاَْمْنِ وَالاْ يمانِ كُلَّما
دوست دار دوست دارت را و دشمن دار هركه دشمنت دارد خدايا پايان ده برايم به امنيت و ايمان هر زمان
طَلَعَتْ شَمْسٌ اَوْ غَرَبَتْ اَللّهُمَّ اغْفِرْلى وَ لِوالِدَىَّ وَارْحَمْهُما كَما ربَّيانى
كه خورشيد سر زند يا غروب كند خدايا بيامرز مرا و پدر و مادرم را و رحمتشان كن چنانچه پروراندند مرا
صَغيراً اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمينَ وَالْمُسْلِماتِ اَلاَْحْيآءِ
در كوچكى خدايا بيامرز مردان مؤ من و زنان با ايمان مردان مسلمان و زنان مسلمان را زندگانشان
مِنْهُمْ وَ الاَْمْواتِ اَللّهُمَّ اِنَّكَ تَعْلَمُ مُتَقَلَّبَهُمْ وَ مَثْويهُمْ اَللّهُمَّ احْفَظْ اِمامَ
و مردگانشان را خدايا تو مى دانى بازگشتگاه و اقامتگاهشان را خدايا محافظت كن امام
الْمُسْلِمينَ بِحِفْظِ الاْيمانِ وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزيزاً وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسيراً وَاجْعَلْ
مسلمين را به حفظ ايمان و ياريش كن پيروزمندانه و بگشا برايش به آسانى و قرارده
لَهُ وَلَنا مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً اَللّهُمَّ الْعَنْ فُلاناً وَ فُلاناً وَالْفِرَقَ الْمُخْتَلِفَةَ
براى او و براى ما از نزد خود سلطنتى با نصرت خدايا لعنت كن فلانى و فلانى و دسته هايى كه اختلاف كردند
عَلى رَسُولِكَ وَ وُلاةِ الاَْمْرِ بَعْدَ رَسُولِكَ وَالاَْئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ وَ شيعَتِهِمْ وَ
بر پيامبر تو و زمامداران (باطل ) پس از پيامبرت را و پيشوايان (دروغى ) پس از او و پيروانشان را و
اَسْئَلُكَ الزِّيادَةَ مِنْ فَضْلِكَ وَ الاِْقْرارَ بِما جآءَ بِهِ مِنْ عِنْدِكَ وَالتَّسْليمَ لاَِمْرِكَ
از تو خواهم زياده فضل تو را و اقرار بدانچه آورده است از پيش تو و تسليم بودن فرمانت را
وَالْمُحافَظَةَ عَلى ما اَمَرْتَ بِهِ لا اَبْتَغى بِهِ بَدَلاً وَ لا اَشْتَرى بِهِ ثَمَناً قَليلاً
ومحافظت بر آنچه بدان فرمان دادى بطورى كه آنرا به چيزى تبديل نكنم و به بهايى آن را نفروشم
اَللّهُمَّ اهْدِنى فيمَنْ هَدَيْتَ وَ قِنى شَرَّ ما قَضَيْتَ اِنَّكَ تَقْضى وَلا يُقْضى
خدايا هدايت كن مرا در زمره كسانى كه هدايت كردى و نگاهم دار از شر آنچه حكم كردى كه تو چنانى كه حكم كنى و كسى بر تو حكم
عَلَيْكَ وَ لايَذِلُّ مَنْ والَيْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ سُبْحانَكَ رَبَّ الْبَيْتِ تَقَبَّلْ مِنّى
نكند و خوار نشود كسى كه تو دوستش دارى بزرگى تو و برترى منزهى تو اى پروردگار خانه كعبه بپذير از من
دُعآئى وَ ما تَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَيْكَ مِنْ خَيْرٍ فَضاعِفْهُ لى اَضْعافاً كَثيرَةً وَ اتِنا مِنْ
دعايم را و آنچه را بوسيله آن به تو تقرب جستم از نيكى پس آنرا برايم مضاعف گردان به چندين برابر و بده به ما از
لَدُنْكَ اَجْراً عَظيماً رَبِّ ما اَحْسَنَ ما اَبْلَيْتَنى وَ اَعْظَمَ ما اَعْطَيْتَنى وَ اَطْوَلَ
پيش خود پاداشى بزرگ پروردگارا چه نيكو است آنچه مرا آزمودى و بزرگ است آنچه به من دادى و چه طولانى است
ما عافَيْتَنى وَ اَكْثَرَما سَتَرْتَ عَلَىَّ فَلَكَ الْحَمْدُ يا اِلهى كَثيراً طَيِّباً مُبارَكاً عَلَيْهِ
عافيتى كه به من دادى و بسيار است آنچه بر من پوشيدى پس تو را است ستايش اى معبود من بسيار و پاكيزه و با بركت به اندازه
مِلاَْ السَّمواتِ وَ مِلاَْ الاَْرْضِ وَ مِلاَْ ما شآءَ رَبّى وَ رَضِىَ وَ كَما يَنْبَغى لِوَجْهِ
پُرى آسمانها و پرى زمين و پرى آنچه پروردگارم خواهد و خوشنود گردد و بدان سان كه شايسته ذات
رَبّى ذِى الْجَلالِ وَالاِْكْرامِ
پروردگارم صاحب جلالت و بزرگوارى است
هشتم از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام روايت است كه هركس بگويد در وقت طلوع فجر:
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ
معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد از او است فرمانروايى و او را است
الْحَمْدُ يُحْيى وَيُميتُ وَ هُوَ حَىُّ لايَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْى ءٍ قَديرٌ
ستايش زنده كند و بميراند و او است زنده اى كه نميرد خير و خوبى بدست او است و او بر هر چيز توانا است
ده مرتبه و صلوات بفرستد بر محمّد و آل محمّد ده مرتبه و تسبيح كند سى و پنج مرتبه و تهليل گويد سى و پنج مرتبه و تحميد گويد خدا را سى و پنج مرتبه نوشته نشود در آن روز از غافلين و اگر در شب بگويد نيز نوشته نشود در آن شب از غافلين
نهم از محمد بن فضيل روايت است كه نوشتم به خدمت حضرت امام محمّد تقى عليه السلام و از آن حضرت درخواستم كه مرا تعليم فرمايد دعائى پس نوشت آن حضرت در جواب من كه مى گوئى در وقت صبح و شام :
اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبِّىِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً
خدا... پروردگار من است بخشاينده مهربانى كه چيزى را شريكش قرار ندهم
پس دعا مى كنى براى حاجت خود كه اين كلمات مقدمه است براى سؤ ال هر حاجتى به اذن خدا
دهم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه به داود رِقّى فرمود كه ترك مكن اين دعا را سه مرتبه در وقت صبح و سه مرتبه در وقت شام
اَللّهُمَّ اجْعَلنى فى دِرْعِكَ الْحَصينَةِ الّتى تَجْعَلُ فيها مَنْ تُريدُ
خدايا قرار ده مرا در زره محكمت كه قرار دهى در آن هر كه را خواهى
پس بدرستى كه پدرم عليه السلام مى فرمود كه اين از دعاى مخزون است .
