دوازدهمين، موسوم است به نام رسول خدا صلى الله عليه وآله ومکناست به کنيه آن حضرت. رزق وروزى جهانيان به يمن وجود اوست وبقاى دنيا، به يمن وبرکت بقاى او. خاتم اوصيا وشرف زمين وآسمان است. واو بقيه الله است در ارضش ومنتقم از اعدايش. او حجت آل محمد، صاحب زمان وخليفه رحمان، امام ومولايمان فرزند حسن عسکرى عليه السلام است است، که خداى، فرجش را نزديک فرمايد!
سنش در هنگام وفات پدر بزرگوارش پنج سال بود، وليکن خداوند در اين سن اندک او را رحمت وفصل الخطاب عنايت فرمود وآن حضرت را آيت عالمين قرار داد.
بدو حکمت ارزانى داشت؛ چنان که با يحيى نيز در کودکى چنين کرد. او را در طفوليت امام قرار داد؛ همچنان که عيسى را در گهواره به پيامبرى رسانيد. او از پليدى ونا پاکى منزه است واز عصيان ونافرمانى به دور، وسيره اش سيره پدرانش عليه السلام مى باشد وخارق عادات.
پيش از تولدش، از غيب ودولتش خبر داده بودند، واو صاحب شمشير واز ائمه هدى عليه السلام وقائم به حق، منتظر دولت ايمان است وکسى است که خداوند به وسيله او زمين را از قسط وعدل پر مى کند؛ همچنان که پيش از قيامش از ظلم وجور پر مى شود.
اخبار از رسول خدا صلى الله عليه وآله با سندهاى بسيار وطرق متعدد از هر دو فرقه، بسيار وارد شده است که: مهدى عليه السلام از فرزندان آن حضرت صلى الله عليه وآله وهمنام اوست وسلطنتش از مشرق تا مغرب حاکم خواهد شد وخداوند به وسيله او زمين را پر از قسط وعدل مى کند؛ همچنان که پيش از قيامش پر از ظلم وجور مى شود.(1)
پاورقی:
(1) رساله امامت، ص 237.
