8 «تَبْصِرَةً وَ ذِكْرى لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ»

ترجمه:
8. بينايى و يادآورى است براى بندگانى كه بازگشت به خدا كنند[1].
 

تفسير:
[عبرت‏گيرى از مخلوقات خداوند و غافل بودن بسيارى از انسان‏ها]
اين خلقت آسمان و تَزَيُّن به كواكب و امتداد زمين و نصبِ جبال و اِنباتِ
خُضرويات، تمام دليل و برهان و آيت حق است، لكن اهلِ غفلت و هوا و هوس به
نظر سطحى به آن‏ها نظر مى‏كنند، بلكه موجب غفلت آن‏ها مى‏شود. و اما اهل حق به
نظر عمقى نظر مى كنند و هر يك را دليل بر قدرت و علم و حكمت حق مى‏گيرند،
چنانچه گفت:

برگ درختان سبز در نظر هوشيار
 هر ورقش دفترى است معرفت كردگار


«تَبْصِرَةً» بينايىِ قلب است و روشنايى دل، نه مثل كسانى كه: «وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا
يُبْصِرُونَ بِها»[2].
«وَ ذِكْرى» توجه به حق و تذكر نِعَم و شكر و اِنابه و رجوع اِلى اللّه‏ «لِكُلِّ عَبْدٍ
مُنِيبٍ».

[1] .  ترجمه ديگر: تا براى هر بنده توبه‏كارى بينش‏افزا و پندآموز باشد.
 
[2] .  چشمانى دارند كه با آن‏ها نمى‏بينند. سوره اعراف: آيه 179.

نوشتن دیدگاه