3     «وَ الَّذِينَ يُظاهِرُونَ مِنْ نِسائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما قالُوا فَتَحْرِيرُ
          رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسّا ذلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللّه‏ُ بِما تَعْمَلُونَ
          خَبِيرٌ»

ترجمه:
3. و كسانى كه ظهار مى‏كنند از زن‏هاى خود، سپس عود مى‏كنند از آنچه گفتند،
پس بايد يك بنده آزاد كنند پيش از آنكه نزد يكديگر بروند. اين است كه شما را موعظه
مى‏كنند به او و خداوند به آنچه عمل مى‏كنيد، با خبر است[1].
 
تفسير:
«وَ الَّذِينَ يُظاهِرُونَ مِنْ نِسائِهِمْ» و اين عمل حرام و قبيح را مرتكب شدند
«ثُمَّ يَعُودُونَ لِما قالُوا»پشيمان شدند و خواستند با زن‏هاى خود تماس بگيرند
و نزديكى كنند «فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسّا» بايد يك رقبه پيش از نزديكى
آزاد كنند كه تحرير از مادؤ حُر است، مقابل عبد، به معنى آزاد و تحرير از باب تفعيل
[به معنى] آزاد كردن است و اين كفّاره مرتّب است، مثل صوم شهر صيام نيست كه
مخير باشد بين سه كفّاره. «ذلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ» كه ظهار نكنيد كه دچار اين كفّاره
نشويد. «وَ اللّه‏ُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ».
*    *    *
[1].  ترجمه ديگر: و كسانى كه زنانشان را ظهار مى‏كنند، سپس از آنچه گفته‏اند پشيمان مى‏شوند،
بر ايشان فرض است كه پيش از آنكه با يكديگر همخوابگى كنند، بنده‏اى را آزاد گردانند. اين حكمى است كه بدان پند داده مى‏شويد، و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است.

نوشتن دیدگاه